Louis Jacobsohn-Lask
Z Wikipedii
Louis Jacobsohn-Lask (ur. 2 marca 1863 w Brombergu, zm. maj 1940) – niemiecki neurolog i anatom układu nerwowego.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Louis Jacobsohn urodził się w 1863 roku jako najmłodsze dziecko w żydowskiej rodzinie zamieszkałej w Brombergu (dzisiejsza Bydgoszcz). W 1870 roku Jacobsohnowie przenieśli się do Berlina. Studiował medycynę na Uniwersytecie Berlińskim. Jego nauczycielami byli m.in. anatom Heinrich Wilhelm Waldeyer (1836-1921), patolog Rudolf Virchow (1821-1902), fizjolog Emil von Du Bois-Reymond (1818-1896), internista Ernst von Leyden (1832-1910) i mikrobiolog Robert Koch (1843-1910). Jego zainteresowania neurologiczne były zainspirowane wykładami Carla Westphala (1833-1890) i Hermanna Oppenheima (1858-1919). Jacobsohn doktoryzował się w II Klinice Medycznej Szpitala Charité w 1889 roku, po czym dołączył do Berlińskiego Towarzystwa Medycznego, któremu przewodził neurolog i psychiatra Emanuel Mendel (1839-1907). Obok Jacobsohna studentami i asystentami Mendla byli w tym czasie m.in. Łazar Minor (1855-1942) z Moskwy, Edward Flatau z Warszawy, Hugh Talbot Patrick (1860-1938) z Chicago czy Paul Schuster (1867-1940) z Berlina. Wszyscy oni w przyszłości zostali cenionymi neurologami, a Jacobsohn utrzymywał przyjaźń z nimi do końca życia.
Jacobsohn wcześnie zaczął publikować w założonym przez Mendla w 1882 "Neurologisches Zentralblatt". Mendel wprowadził go też do środowiska berlińskich neurologów, dzięki czemu Jacobsohn przez kilka lat pełnił funkcję sekretarza w Berlińskim Towarzystwie Psychiatrii i Chorób Nerwowych. W 1900 roku specjalizował się z neuroanatomii i neurologii na Uniwersytecie Berlińskim i do 1933 roku wykładał oba przedmioty. Nie udało mu się jednak osiągnąć wyższych niż privatdozent szczebli kariery naukowej z racji żydowskiego pochodzenia. Oprócz niego w Berlinie w tym czasie było wielu neurologów żydowskiego pochodzenia w podobnej sytuacji, żeby wymienić Schustera, Oppenheima, Lewy'ego czy Liepmanna.
Jacobsohn zajmował się mało popularnymi zagadnieniami neuroanatomii i anatomii porównawczej ośrodkowego układu nerwowego. Przed I wojną światową był praktykującym neurologiem[1].
Neurologia zawdzięcza Jacobsohnowi serię pionierskich książek na temat anatomii porównawczej i patologicznej centralnego systemu nerwowego. Pierwsza z nich, Handbuch der Anatomie und vergleichenden Anatomie des Centralnervensystems der Säugetiere (Podręcznik anatomii i anatomii porównawczej centralnego systemu nerwowego ssaków), została napisana razem z Edwardem Flatauem w 1899 roku. Praca ta zawiera jedną z pierwszych klasyfikacji bruzd i zwojów mózgu.
W roku 1904 Jacobsohn napisał Handbuch der pathologischen Anatomie der Nervensystems (Podręcznik anatomii patologicznej systemu nerwowego) w dwóch tomach, także we współpracy z Flatauem oraz z Łazarem Minorem. Obie monografie były bardzo popularne i są cytowane do dziś[potrzebne źródło].
Jego największym wyzwaniem był fotograficzny atlas neuroanatomii porównawczej zatytułowany Das Zentralnervensystem der Tiere und des Menschen (Centralny system nerwowy zwierząt i człowieka). Opublikował cztery z planowanych pięciu tomów, trzy pierwsze w latach 1934-1935 w Berlinie.
Jacobsohn utrzymywał żywe kontakty ze środowiskiem naukowym radzieckich neurologów. W 1927 uczestniczył w konferencji neurologicznej w Leningradzie i Moskwie. Poznał w tym czasie przyszłą żonę, aktywistkę komunistyczną i pisarkę, Bertę Lask (1878-1967). Ożenił się z nią i w 1919 roku przejął jej nazwisko, ponieważ Berta Lask straciła braci na wojnie. W 1936 roku otrzymał zaproszenie od Komisariatu Zdrowia Publicznego, co umożliwiło mu ostateczną emigrację do Związku Radzieckiego. W tym czasie zainteresowane Jacobsohnem-Lask było Gestapo, które oskarżało go o "nielojalność wobec Rzeszy", a władze ZSRR mogły wykorzystać fakt ucieczki Jacobsohna do celów politycznej propagandy. Pod koniec życia pracował w Sewastopolu. Umarł na zawał serca w maju 1940 roku.
[edytuj] Prace
- Jacobsohn-Lask L. Über die Fernald'sche Methode zur Prüfung des sittlichen Fühlens und über ihre weitere Ausgestaltung. Leipzig, Barth, 1920
[edytuj] Bibliografia
- Ulrike Eisenberg. Vom "Nervenplexus" zur "Seelenkraft": Werk und Schicksal des Berliner Neurologen Louis Jacobsohn-Lask (1863–1940). (Berliner Beiträge zur Wissenschaftsgeschichte, ed. by Wolfgang Höppner, vol. 10). Frankfurt am Main, Berlin, Bern, Bruxelles, New York, Oxford, Wien. Frankfurt a. M.: Peter Lang – Europäischer Verlag der Wissenschaften, 2005. 513 pp., 11 fig.
- Home Away from Home: The Berlin Neuroanatomis Louis Jacobsohn-Lask in Russia. W: Ulrike Eisenberg: Doing medicine together: Germany and Russia between the wars. Susan Snell Solomon (red.). Toronto: University of Toronto Press, 2006, s. 407. ISBN 0-8020-9171-7.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Louis Jacobsohn w bazie Who Named It
