Lawhill
Z Wikipedii
Lawhill - żaglowiec, czteromasztowy bark, jeden z najbardziej znanych żaglowców handlowych. Najlepiej znany ze służby w fińskiej flocie Gustva Eriksona 1917-1941.
Wodowany 24 sierpnia 1892 w stoczni W.B. Thompson & Co. w Dundee dla armatora Charlesa Barrie w Dundee. Przez następne lata używany był jako statek handlowy na trasach oceanicznych, zmieniając armatorów w 1900 na Anglo-American Oil Co. w Londynie, a w 1911 na G. Windram & Co. w Liverpoolu. 14 czerwca 1914 został zakupiony przez fińskiego armatora August Troberg, Mariehamn, stając się największym fińskim ówczesnym statkiem.
W 1917 "Lawhill" został zakupiony przez fińskiego armatora Gustava Eriksona, stając się pod jego flagą znanym żaglowcem. W 1918 został zatrzymany przez Francuzów, lecz w następnym roku zwrócony właścicielowi. W następnych latach pracowicie przewoził głównie pszenicę na trasie między Europą a Australią, lecz także inne ładunki. "Lawhill" był jednym z najbardziej efektywnych żaglowców handlowych; przez Eriksona nazywany był lucky Lawhill ("szczęśliwy Lawhill"). 1 października 1932 w kolizji w Kattegatcie "Lawhill" zatopił polski parowiec s/s Niemen (kapitan "Lawhill" został oczyszczony od odpowiedzialności). II wojna światowa zastała "Lawhill" na południowym Pacyfiku, gdzie kontynuował rejsy handlowe.
W 1941 (lub 1942) "Lawhill" został skonfiskowany przez rząd RPA, gdyż Finlandia walczyła po stronie Osi. Po wojnie, pływał początkowo u południowoafrykańskich armatorów. W 1948 został sprzedany portugalskiemu armatorowi, lecz stał nieużywany w Mozambiku do 1958, kiedy został sprzedany na złom.
Dane:
- typ: czteromasztowy bark
- kraj: Wielka Brytania, Finlandia, RPA
- rok budowy: 1892
- budowniczy: W.B. Thompson & Co., Dundee, Szkocja
- materiał konstrukcyjny - stal
- długość - 101,81 m
- wysokość max. - m
- szerokość - 13,64 m
- zanurzenie - 7,44 m
- tonaż - 2942 BRT, 2749 NRT
- liczba masztów: 4
- liczba żagli -
- powierzchnia żagli - m2
- załoga:
Okręt bliźniaczy: Jutepolis
