Kwas domoikowy
Z Wikipedii
| Kwas domoikowy | |||
|
|||
| Ogólne informacje | |||
| Nazwa systematyczna | 2S,3S,4S)-4-[(2Z,4E)-6-carboxyhepta -2,4-dien-2-yl]-3-(carboxymethyl) pyrrolidine-2-carboxylic acid |
||
| Wzór sumaryczny | C15H21NO6 | ||
| SMILES | CC(C=CC=C(C)C1CNC(C1CC(=O)O)C(=O) O)C(=O)O |
||
| Masa molowa | 311,33 g/mol | ||
| Wygląd | białe drobnokrystaliczne ciało stałe | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 14277-97-5 | ||
| Niebezpieczeństwa | |||
 |
|||
| Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xn - szkodliwy |
||
| Zwroty ryzyka | R: 20/21/22 | ||
| Zwroty bezpieczeństwa | S: 36/37 | ||
| Numer RTECS | UX9665100 | ||
| Farmakokinetyka | |||
| Działanie | neurotoksyczne | ||
Kwas domoikowy - organiczny związek chemiczny, aminokwas produkowany przez morskie mięczaki i okrzemki będący neurotoksyną, odpowiedzialną za występowanie objawów amnezyjnego zatrucia mięczakami, będącego formą zatrucia toksynami morskimi mięczaków.
Po raz pierwszy został izolowany z krasnorostów (Chondria armata) w 1958 w Japonii, gdzie jest używany jako środek przeciwrobaczy. Zatrucie kwasem domoikowym zostało po raz pierwszy opisane w 1987 w Kanadzie. W przebiegu zatrucia hospitalizowano 105 osób z czego 3 zmarły[1].
Kwas domoikowy jest kumulowany przez zwierzęta morskie, głównie mięczaki, ale także ryby. W miarę wzrostu i starzenia się zwierzęcia kumuluje ono coraz większą ilość toksyny. Wskutek jej spożycia pojawiają się początkowo objawy gastryczne - biegunka, bóle brzucha. Później (do 48 godzin) pojawiają się objawy neurologiczne przypominają chorobę Alzheimera[2]: pojawiają sie kłopoty w wysławianiu się, dezorientacja, utrata pamięci, śpiączka.
Kwas domoikowy będąc neurotoksyną uszkadza struktury ośrodkowego układu nerwowego zwłaszcza hipokamp i ciało migdałowate. Po zatruciu objawy amnestyczne mogą się utrzymywać długo.
