Kościół w Loschwitz
Z Wikipedii
Kościół w Loschwitz (niem. Loschwitzer Kirche, Loschwitz Kirche) – ewangelicki kościół parafialny znajdujący się w dzielnicy Drezna, Loschwitz.
Spis treści |
[edytuj] Historia kościoła
[edytuj] Przed II wojną światową
Loschwitz do początku XVIII w. wraz z okolicznymi 25 wsiami należała parafii Frauenkirche. Jednak do kościoła z dzielnicy było kilka kilometrów, wtenczas bardzo uciążliwej drogi. Z tego powodu w 1702 r. Loschwitz wraz z sąsiednią wsią Wachwitz rozpoczęło starania mające na celu budowę własnej świątyni i powołanie osobnej parafii. Dwa lata później August II Mocny zezwolił na podział parafii. Na mocy posiadanych przywilejów rada miasta Drezna miała prawo wyboru projektanta i wykonawcy. Inwestycję powierzono Georgowi Bährowi i Johannowi Christianowi Fehre. 29 czerwca 1705 r. położono kamień węgielny. Inwestycja trwała trzy lata z krótką przerwą (wielka wojna północna). 3 sierpnia 1708 r. kościół został poświęcony. Prace wykończeniowe we wnętrzu trwały dodatkowe dwa lata.
Kościół był wybudowany w stylu barokowym, na planie centralnym, nakryty mansardowym dachem z sygnaturką. W 1710 r. na sygnaturce zamontowano dzwon wybijający godziny. W 1753 r. Johann Christof Leibner zabudował w kościele organy. Do ich budowy użyto części pochodzących z instrumentu we Frauenkirche. Na organach w Loschwitz pierwsze lekcje muzyki pobierał kompozytor Johann Gottlieb Naumann.
W 1898 r. przeprowadzono remont wnętrza kościoła według projektu budowniczego Karla Emila Scherza. Powiększono część dla wiernych wznosząc dwa piętra empor, stare organy zastąpiono nowym instrumentem firmy Jehmlich, w oknach prezbiterium wstawiono witraże wykonane przez Georga Schwenka. Rzeźbiarz Robert Ockelmann wykonał figury apostołów Jana i Pawła, które umieszczono po bokach kanzelaltar. Wyremontowany kościół poświęcono 12 marca 1899 r.
W 1897 r. mieszkańcy sąsiedniego Weißer Hirsch wybudowali własną świątynie i odłączyli się od parafii Loschwitz. Niedługo później parafianie z Oberloschwitz także zaczęli myśleć o własnym kościele. Wybrano miejsce przy Rißweg i wykonano projekt, ale w jego realizacji przeszkodził brak pieniędzy. W 1933 r. wbrew woli wielu mieszkańców, część Loschwitz na zachód od Grundstraße, przyłączyła się do parafii Weißer Hirsch.
W 1925 r. parafia zakupiła budynek ochronki przy Grundstraße 36. Od tej pory służył on różnym organizacjom religijnym i radzie parafialnej, a na piętrze mieściło się przedszkole. Podczas bombardowania Drezna w lutym 1945 r. kościół i inne budynki zostały zniszczone i spłonęły.
[edytuj] Po II wojnie światowej
Po wojnie parafia zabezpieczyła ruiny i zaczęła przygotowywać się do odbudowy. Podjęcie prac utrudniał brak materiałów budowlanych i trudności czynione przez władze państwowe. Uniemożliwiły one przyjęcie darowizny w postaci drewna od ewangelików z Finlandii, które miało posłużyć do wykonania więźby dachowej. Dopiero w 1967 r. młodzież z parafii odgruzowała ruiny i oczyściła je z zarośli. W 1969 r. udało się wykonać prowizoryczną dzwonnicę, na której zawieszono trzy dzwony zakupione w Apoldzie.
W 1978 r. kościół wpisano do rejestru zabytków. W 1984 r. powołano komitet, który zajął się przygotowaniem planów odbudowy. Dopiero zjednoczenie Niemiec w 1989 r. umożliwiło podjęcie pełnych prac. Po uzyskaniu pomocy finansowej z Monachium 29 czerwca 1991 r. położono kamień węgielny pod odbudowę. Odbudowany kościół poświęcono 2 października 1994 r. Nowe organy wykonane przez firmę Wegscheider poświęcono 5 października 1997 r. Pulpit dla lektora i chrzcielnicę wykonał Peter Makolies. Wybudowano także dwa piętra empor. Pod koniec XX wieku wyremontowano także cmentarz z historycznymi nagrobkami. Został na nim pochowany m.in. James Ogilvy, 7. hrabia Findlater i 4. hrabia Seafield. Ponadto na cmentarzu znajduje się płyta z 1920 r. ku pamięci malarza Gerharda von Kügelgena i jego syna Wilhelma. Autorem pomnika jest rzeźbiarz i architekt Carl Weidemeyer.
We wnętrzu kościoła w Loschwitz znajduje się ołtarz pochodzący ze zniszczonej w 1945 r. świątyni św. Zofii (Sophienkirche). Powstał on w latach 1606-1607 na zamówienie elektorowej Zofii (wdowy po Krystianie I) według projektu włoskiego architekta Giovanniego Marii Nosseniego. Wykonanie powierzono rzeźbiarzom z drezdeńskiej rodziny Walther. Zabytek jest wykonany z wapienia, marmuru i serpentynitu. Podczas wojny został on zabezpieczony: zamurowano predellę z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy, zdjęto figury i wykonano gipsowe modele pozostałych elementów. Ocalałe części ołtarza zabezpieczono w 1946 r., a po zburzeniu kościoła św. Zofii jego części trafiły do depozytu konserwatora zabytków, Państwowych Zbiorów Sztuki i kościoła św. Trójcy (Trinitatiskirche). 1 kwietnia 1993 r. parafia w Loschwitz złożyła wniosek o przekazanie jej ołtarza. W 1995 r. rozpoczęto przygotowania do jego rekonstrukcji, którą rozpoczęto w 1998 r. Zabytek złożono z prawie 400 części oraz uzupełniono brakujące fragmenty. 6 października 2002 r. ołtarz poświęcono.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona parafii (de)
- Kościół w Loschwitz, historia (de)
