Jakub Kubicki
Z Wikipedii
Jakub Kubicki (ur. 1758 w Warszawie, zm. 13 czerwca 1833 w Wilkowie), polski architekt okresu klasycyzmu, uczeń Domenico Merliniego, stypendysta fundacji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, brat Macieja.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Urodzony w 1758 w warszawskiej rodzinie mieszczańskiej Jakub Kubicki ukończył kolegium jezuickie, jednocześnie pobierając nauki u Dominika Merliniego. W 1777 zatrudnił go architekt Szymon Bogumił Zug przy budowie zboru ewangelicko-augsburskiego w Warszawie. W 1783 wyjechał na studia do Włoch jako stypendysta króla Stanisława Augusta Poniatowskiego (wraz z bratem), skąd wrócił w roku 1786. Po powrocie pracował w zawodzie architekta.
Około roku 1783 ożenił się, miał troje dzieci: Helenę (ur. 1784), Józefę (1787-1812), Izabelę (urodzona 1791).
W 1791 w uznaniu zasług został nobilitowany i otrzymał herb Kolumna Skrzydlata. Ponieważ posiadanie majątku ziemskiego było symbolem przynależności do stanu szlacheckiego, prawdopodobnie z tego powodu przez wiele lat dzierżawił dobra Wilków,w obwodzie czerskim. Możliwie, że chodziło po prostu o pomnożenie majątku, bowiem Kubicki dużo czasu poświęcał na prowadzenie gospodarki. Wieś tę w roku 1832 zakupił, za sumę 200 000 złp.
Po upadku Królestwa Polskiego został urzędnikiem na stanowisku Naczelnego Intendenta Budowli Korony. Jakub Kubicki należał też do loży masońskiej "Świątynia Izis", której był honorowym członkiem w latach 1811-1812. Zmarł 13 czerwca 1833 roku w Wilkowie.
[edytuj] Działalność architektoniczna
Był autorem licznych pałaców. Jako architekt warszawski od 1807 stał się pośrednikiem między czystym klasycyzmem XVIII wieku i empirem. Dzieła Kubickiego są charakterystyczne ze względu na typowe dla jego projektów elementy: portyk kolumnowy i ryzalit ogrodowy. Reprezentował dojrzałą fazę klasycyzmu z wpływami palladianizmu i jest on autorem typowego polskiego dworu-pałacu.
Oprócz takich projektów jak pałace w Bejscach, Białaczowie, Helenowie, Igołomii, Młochowie, Nadzowie, Pławowicach, Radziejowicach, Sowińcu, Sterdyniu i Witkowicach jest autorem wielu obiektów w Warszawie, jak również innych obiektów jak: kościoły w Mokobodach i Radziejowicach, a także ratusz w Łęczycy oraz fabryka broni w Kozienicach.
[edytuj] Ważniejsze dzieła
- Pałac w Pławowicach z 1804-1805.
- Przebudowa budynku Jezuitów na liceum Krzemienieckie (1805).
- Kościół pw. św. Klemensa i zajazd w Nadarzynie (1806).
- Warszawskie Rogatki Miejskie (1816 - 1818): Mokotowskie, Grochowskie, Marymonckie, Wolskie, Jerozolimskie, Golędzinowskie, Powązkowskie i Belwederskie.
- Kaplica Prawosławna św. Trójcy w Warszawie na Podwalu (po 1818).
- Świątynia Sybilli w Łazienkach (ok. 1820).
- Świątynia egipska w Łazienkach (ok. 1820).
- Arkady Kubickiego na Zamku Królewskim w Warszawie (1819-21).
- Belweder w Warszawie (przebudowa 1818-22).
- Maneż w obrębie Belwederu w Warszawie (1823-24).
- Dom Inwalidów w Łazienkach w Warszawie (1825-26).
- Nowa Kordegarda w Łazienkach (1830).
- Niezrealizowany projekt Świątyni Opatrzności Bożej w Warszawie.
- Brama egipska zamku w Tarnopolu.
- Pałac w Białaczowie (ok. 1797)
- Inne.
[edytuj] Bibliografia
- Andrzej Wąsowski, Kubicki w Wilkowie, Spotkania z Zabytkami, 11/2002
