Hugues-Félicité-Robert de Lamennais
Z Wikipedii
Hugues-Félicité-Robert de Lamennais (ur. 19 czerwca 1782 w Saint-Malo w Bretanii, zm. 27 lutego 1854 w Paryżu), ksiądz, ideolog oraz pisarz.
Początkowo zwolennik ultramontanizmu, później rzecznik odnowy Kościoła katolickiego. W 1841 zerwał z Kościołem i poświęcił się polityce. Założył i był jednym z redaktorów dziennika ("Przyszłość") "L`Avenir" wydawanego od 1830 roku. Był zwolennikiem ultramontanizmu. Starał się stworzyć silną przeciwwagę intelektualną przeciw gallikanizmowi francuskiemu.
Jego Essai sur l'indifference en matière de religion, ukazał się w roku 1817, i stał się od razu popularny w całej Europie. Henri Lacordaire rzekł o nim: "skromny ksiądz o autorytecie, jakim cieszył się niegdyś Bossuet". Lamennais zarzucił państwom indyferentyzm religijny. Krytykował podchodzenie do problemów teorii z punktu widzenia własnych przemyśleń, uważał bowiem, Marcin Luter osłabił przez swój indywidualizm religię, Kartezjusz i i Leibniz filozofię i naukę, a Rousseau i Encyklopedyści naukę polityczną.
Krytykował wyzysk pracowników i ucisk fiskalny obywateli przez państwa, za co został nawet osadzony w areszcie w 1841 roku.
Przyjaźnił się z Adamem Mickiewiczem. Był autorem książki "Słowa wieszcze".
[edytuj] źródła
- 1911 Encyclopedia Britannica
- Catholic Encyclopedia
