HMS Repulse (1916)
Z Wikipedii
HMS Repulse | |
Historia | |
---|---|
Położenie stępki | 21 stycznia 1915 |
Wodowanie | 8 stycznia 1916 |
Oddanie do służby | 18 sierpnia 1916 |
Wycofanie ze służby | 10 grudnia 1941 |
Status okrętu | zatopiony w bitwie pod Kuantanem |
Stocznia | stocznia John Brown, Clydebank |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | standardowa - 33265 ton pełna - 38914 ton |
Długość | 242,23 m |
Szerokość | 30,78 m |
Zanurzenie | 9,45 m |
Napęd | turbiny o mocy 112000 KM |
Prędkość | 29 węzłów |
Zasięg | 3650 mil morskich przy prędkości 10 w |
Załoga | 1309 oficerów, podoficerów i marynarzy |
Uzbrojenie | 6 dział kalibru 381 mm, 12 dział kal. 102 mm, *4 dział kal. 47 mm,16 dział kal. 40 mm |
Wyposażenie lotnicze | 4 Supermarine Walrus |
Galeria w Wikimedia Commons |
HMS Repulse - brytyjski krążownik liniowy z okresu I i II wojny światowej, wybudowany w 1916 r. Jeden z dwóch bliźniaczych krążowników liniowych typu Renown. Zbudowany przez stocznię John Brown w Clydebank.
[edytuj] Historia
Dewiza okrętu "Qui Tangit Trangatur"
Podczas I wojny światowej 17 listopada 1917 wziął udział w bitwie w zatoce Helgolandzkiej. W okresie międzywojennym poddany został licznym modernizacjom z których najważniejszą była tzw. wielka przebudowa z lat 1933-36. Wzmocniono wówczas opancerzenie okrętu i jego artylerię przeciwlotniczą. W 1939 roku został przydzielony do eskortowania konwojów atlantyckich. Wraz z lotniskowcem HMS "Furious" brał udział w poszukiwaniach niemieckich pancerników Scharnhorst i Gneisenau. w 1940 roku wraz z bliźniaczym krążownikiem HMS "Renown" brał aktywny udział w kampanii norweskiej. Potem pozostał w składzie Home Fleet. W kwietniu 1941 roku wziął udział w operacji "Dunlop" mającej na celu zaopatrzenie Malty.W maju został pilnie odkomenderowany do ochrony konwoju WS-8B w związku z rajdem niemieckiego pancernika "Bismarck". W grudniu 1941 roku skierowano okręt do nowo powstałej Force Z w Singapurze. 10 grudnia 1941 został zatopiony w bitwie pod Kuantanem wraz z innym pancernikiem "Prince of Wales". Była to pierwsza bitwa dobitnie pokazująca, że duże okręty nie są w stanie się oprzeć lotnictwu bez osłony myśliwskiej.