Gonzalo Queipo de Llano
Z Wikipedii
Gonzalo Queipo de Llano y Sierra (ur. 5 lutego 1875 w Tordesillas, zm. 9 marca 1951 w Sewilli) - hiszpański generał, uczestnik hiszpańskiej wojny domowej po stronie nacjonalistów.
Jako chłopiec naukę rozpoczął w seminarium by następnie wstąpić do Królewskiej Akademii Kawalerii w Valladolid jako kadet. Podczas wojny hiszpańsko-amerykańskiej brał udział w walkach na Kubie.
W 1923 został generałem brygady. W latach rządów generała Miguela Primo de Rivery był więziony za krytykę poczynań władz.
Po wyborach z 1936 był jednym z oficerów opracowujących plan zbrojnego powstania przeciw rządom Frontu Ludowego. Po wybuchu wojny 18 lipca 1936, z zaledwie 200 żołnierzami ( w póżniejszym wystąpieniu radiowym wspominając nawet jedynie o 15 żołnierzach), opanował Sewillę, a następnie objął dowództwo nad nowo sformowaną, narodową Armią Południe. Na jej czele zaatakował 17 stycznia 1937 roku Malagę a następnie Marbellę gdzie podlegające mu oddziału dokonały pacyfikacji miasta. Na skutek kłótni z gen. Franco zdał dowodzenie Armią Południa i został gubernatorem okręgu Andaluzji gdzie w szybkim tempie podźwignął ze zniszczeń miejscowe rolnictwo i przemysł (np. odbudowana huta w Andujar). Po wojnie został awansowany do stopnia generała-porucznika i objął kierownictwo nad Okręgiem Wojskowym w Sewilli. Zmarł w 1951. Podobnie jak gen. Juan Yague do końca życia pozostał krytyczny zarówno co do rządów Franco jak i hiszpańskiej rodziny królewskiej.
