Gaudeamus igitur
Z Wikipedii
Gaudeamus igitur (łac. Radujmy się więc) jest powszechnie znaną w Europie studencką pieśnią hymniczną śpiewaną obecnie w czasie uroczystości akademickich, pierwotnie prawdopodobnie podczas nieoficjalnych spotkań studenckich.
Powstała w XIII lub XIV stuleciu, w środowisku uniwersytetu w Heidelbergu lub Paryskiej Sorbony. Sebastian Brant (1458-1521) wspomina hymn z 1267 roku o nazwie "Gaudeamus igitur". Według swego gatunku Gaudeamus to pieśń pohulankowa tzw. wagantów - średniowiecznych śpiewaków i poetów, wśród których byli również studenci. W ciągu wieków pieśń przekazywano ustnie, toteż istnieje wiele jej wersji. Jedna z wersji tekstu łacińskiego została zapisana w 1781 roku przez wędrownego poetę niemieckiego W. Kinderlebena. Melodia pochodzi z 1717 roku i oparta jest na pieśni J.G. Güntera Brüder, lasst uns lustig sein (Bracia, weselmy się).
Motyw Gaudeamus Igitur słychać w Uroczystej Uwerturze Akademickiej (Akademische Festouvertüre c-moll, op. 80) Johannesa Brahmsa, który w ten sposób chciał okazać wdzięczność Senatowi Uniwersytetu Wrocławskiego, z rąk którego w 1879 roku kompozytor otrzymał doktorat honoris causa.
Gaudeamus igitur, iuvenes dum sumus Gaudeamus igitur, |
Radujmy się więc, dopókiśmy młodzi, Radujmy się więc, |