Friedrich Karl von Schönborn

Z Wikipedii

Friedrich Karl von Schönborn-Buchheim (ur. 3 marca 1674 r. w Moguncji; zm. 26 lipca 1746 r. w Würzburgu) – książę biskup (niem. Fürstbischof) Würzburga i Bamberga (1729-46) oraz wicekanclerz Rzeszy (niem. Reichsvizekanzler) (1705 –34).

[edytuj] Życie

Friedrich Karl był drugim synem ministra stanu księstwa Moguncji oraz bratankiem elektora Rzeszy arcybiskupa Lothara Franza von Schönborna. Jego bracia to: Johann Philipp Franz von Schönborn (książę biskup Würzburga), Hugo Damian von Schönborn (kardynał, książę biskup Konstancji i Trewiru) oraz Franz Georg von Schönborn (Elektor Rzeszy (niem. Kurfürst), książę biskup Wormacji, książę opat (niem. Fürstabt) klasztoru Prüm, książę proboszcz (niem. Fürstpropst) Ellwangen).

Od 1861 r. uczęszczał do gimnazjum jezuickiego w Aschaffenburgu tak jak starszy brat Johann. W 1701 r. otrzymał pierwsze święcenia. W 1704 r. został przyjęty do würzburskiej kapituły katedralnej, rok później do bamberskiej.

Po studiach w Würzburgu, Moguncji i Rzymie, był wysyłany przez wuja Lothara Franza z misjami dyplomatycznymi do Polski, Szwecji, Prus i Saksonii. Z sukcesem mediował pomiędzy cesarzem Karolem VI a papieżem Klemensem XI w sprawie wojny o sukcesję hiszpańską. Jako reformator cesarskiej kancelarii zjednał sobie zaufanie Habsburgów, co skomplikowało mu objęcie stanowisk po wuju w Moguncji i nagle zmarłym bracie Johannie w Würzburgu. W 1729 r. udało mu się jednak objąć księstwo Bambergu, a w pół roku później księstwo Würzburga. Za jego panowania obydwa księstwa przeżywały gospodarczy i kulturalny rozkwit. Friedrich Karol zbudował lub odnowił ponad 100 budowli kościelnych, ufundował letnią rezydencję w Werneck i opactwo Münsterschwarzach. Po 24 latach, ukończył prace nad pałacem w Würzburgu. Działając w duchu niemal oświeceniowym przeprowadził reformy prawa oraz administracji, wspierał rozwój nauk przyrodniczych i medycyny na uniwersytecie w Würzburgu.

Friedrich Karl zmarł po krótkiej chorobie, jako przedostatni z czterech braci von Schönborn. Zgodnie z jego ostatnią wolą jego ciało spoczęło w kaplicy rodzinnej Schönbornkapelle w würzburskiej katedrze, serce w kaplicy dworskiej pałacu w Bambergu, wnętrzności, oczy i język w kaplicy Loreto w Göllersdorf.