Franciszek Skarbek-Malczewski

Z Wikipedii

Franciszek Malczewski
Herb
Dewiza	brak
Data wyboru	4 września 1815
Urodzony	4 października 1754
Zmarł	18 kwietnia 1819

Franciszek Skarbek-Malczewski herbu Abdank (ur. 4 października 1754 w Chwalęcinie koło Jarocina - zm. 18 kwietnia 1819 w Warszawie) - metropolita warszawski i prymas Królestwa Polskiego.

W Rzymie odbył studia teologiczne i w 1783 przyjął święcenia kapłańskie. Współpracownik abp Michała Jerzego Poniatowskiego. Był proboszczem w Mokronosie i Pobiedziskach. W 1780 został kanonikiem gnieźnieńskim, w 1790 - wileńskim, a w latach 1801 - 1805 był wikariuszem kapitulnym archidiecezji gnieźnieńskiej. Od 1806 do 1809 był administratorem apostolskim w diecezji poznańskiej. W 1806 został mianowany przez rząd pruski i - w 1808 - przez księcia warszawskiego Fryderyka Augusta biskupem kujawsko-pomorskim. Prekanizowany 4 września 1815, sakrę biskupią przyjął 5 listopada 1815 w Warszawie. Rządy w diecezji objął 1 czerwca 1816. W 1818 był delegatem apostolskim, któremu powierzono zorganizowanie nowego podziału administracyjnego Kościoła w Królestwie Polskim. Przez cara Rosji Aleksandra I został wyznaczony na pierwszego metropolitę warszawskiego (decyzję cara 2 października 1818 zatwierdziła Stolica Apostolska). Rządy w archidiecezji objął 1 stycznia 1819. Otrzymał dla siebie i swoich następców przywilej purpurowych szat biskupich oraz tytuł prymasa Królestwa Polskiego. W marcu 1819 ciężko zachorował.

17 kwietnia 1819 chorego prymasa nakłoniono do podpisania dekretu kasacyjnego (supresyjnego). W dekrecie do likwidacji przeznaczono 25 domów męskich i cztery żeńskie, zaś w trzech żeńskich zarządzono redukcję liczby zakonnic. Dekret był tak sformułowany, że dawał możliwość dokonywania w przyszłości dalszych kasat. Wykonaniem postanowień dekretu i administrowaniem pozyskanymi funduszami miała się zająć Deputacja Spraw Zniesionych Instytutów Duchownych. Likwidacji uległy w większości domy dobrze uposażone, mające znaczny majątek. Ostatecznie do supresji (kasacji) przeznaczono cztery domy kanoników laterańskich – w Lubrańcu, Mstowie, Warszawie i opactwo w Czerwińsku – najlepiej uposażone w diecezji płockiej.

Malczewski zmarł 18 kwietnia 1819. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Źródło: Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce 965-1999, Warszawa 2000