Ekran dotykowy

Z Wikipedii

Ekran dotykowy (ang. Touchscreen) - ekran, który reaguje na dotyk.

Jego rozmiary sięgają rozmiarów zwykłych wyświetlaczy. Zazwyczaj obsługiwany jest rysikiem. Stosowany jest w PDA, palmofonach rzadziej w telefonach komórkowych i smartphonach. Ekrany dotykowe stosuje się też w komputerach przenośnych - laptopach.

[edytuj] Rodzaje konstrukcji

W konstrukcji ekranów dotykowych stosuje się cztery techniki wykorzystujące:

• przerwanie (na skutek dotyku) strumienia światła podczerwonego emitowanego przez sieć diod LED, usytuowanych na krawędziach ekranu (ang: infrared)
• zaburzenia (na skutek dotyku) fali akustycznej propagującej się po powierzchni ekranu (ang: SAW lub Surface Wave, w specyfikacjach ELO - IntelliTouch)
• zmiany pojemności elektrycznej dotykanego ekranu
• zmiany oporu elektrycznego między przezroczystymi elektrodami wtopionymi w ekran.

Ostatnia z tych technik (oporowa) stosowana jest powszechnie w palmtopach. Zwykły ekran LCD spajany jest z częścią dotykową, która składa się z dwóch przezroczystych elektrod (przepuszczających ponad 85% światła), wykonanych zazwyczaj przez naparowanie w próżni cienkiej warstwy metalu na podkład szklany i (zewnętrzną) folię poliestrową. Elektrody te utrzymywane są bez kontaktu przez izolacyjną warstwę separatora, przypominającego delikatną siatkę. Nacisk na folię zewnętrzną (czyli dotknięcie ekranu) powoduje lokalne zetknięcie się elektrod, co rejestrowane jest przez dekoder palmtopa. Technika ta pozwala otrzymać ekrany o rozdzielczości nawet 300 dpi (w zwykłych Palmach stosowana jest rozdzielczość 75-150 dpi).

To jest tylko zalążek artykułu związanego z informatyką. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.