Edmund Meisel

Z Wikipedii

Edmund Meisel (ur. 14 sierpnia 1894 w Wiedniu, zm. 14 listopada 1930 w Berlinie), kompozytor i dyrygent niemiecki.

Urodzony 14 VIII 1894 w Wiedniu, od wczesnej młodości związany z teatrem (do 1926 roku współpracował z Maxem Reinhartem). W 1925 roku rozpoczyna pracę nad muzyką do filmu Siergieja Eisensteina "Pancernik Potiomkin". Napisał jeszcze tylko 6 partytur, gdyż nieoczekiwanie zmarł w Berlinie 14 XI 1930 roku. W istocie nie znamy jego muzyki, gdyż tworzył w czasach kina niemego, zaś jego partytury zaginęły. Głównie znamy je z opisów i wspomnień (m.in. Hannsa Eislera - Composing for the Film, Londyn 1951). Alicja Helman w swojej książce "Na ścieżce dźwiękowej" tak podsumowuje jego twórczość:

"W przeciwieństwie do innych kompozytorów, którzy nie zastanawiali się nad budową dzieła filmowego, jego językiem i specyfiką, Meisel próbował udowodnić swoimi eksperymentami, że montaż dobrego filmu opiera się na tych samych zasadach co architektonika dzieła muzycznego i prawa ich przebiegu w czasie są identyczne".

Wydaje się, że Meisel wyprzedzał epokę, będąc jednym z pierwszych twórców zdających sobie sprawę, że pisanie muzyki filmowej jest inne. Wymaga nieco innych środków, zaś przede wszystkim musi być związane mocno z ekranową rzeczywistością.

Muzyka filmowa:

• 1925 "Pancernik Potiomkin" (Bronosieniec Potiomkin, reż. Siergiej Eisenstein),
• 1926 "Der Heilige Berg" (reż. Arnold Fanck),
• 1926 "Überflüssige" (reż. Aleksandr Razumnyj),
• 1927 "Berlin, symfonia wielkiego miasta" (Berlin: Die Sinfonie der Großstadt, reż. Walter Ruttmann),
• 1928 "Październik" (Oktiabr, reż. Siergiej Eisenstein),
• 1929 "Der Rote Kreis" (reż. Frederic Zelnik),
• 1930 "Burza nad Mont Blanc" (Stürme über dem Mont Blanc, reż. Arnold Fanck), Meisel zmarł w trakcie realizacji – partyturę ukończył Paul Dessau.