Down in the Groove

Z Wikipedii

Down in the Groove
Okładka
Album studyjny Boba Dylana
Wydany	31 maja 1988
Nagrywany	27 sierpnia 1986-maj 1987
Gatunek	rock
Długość	32:10
Wytwórnia	Columbia
Producent	Bob Dylan, Beau Hills
Oceny
All Music Rolling Stone Robert Christgau C+
Płyta po płycie
Knocked Out Loaded (1986)	Down in the Groove (1988)	Dylan & The Dead (1989)

Down in the Groove – 25 studyjny album Boba Dylana nagrany pomiędzy sierpniem 1986 a majem 1987 r i wydany w maju 1988 r.

Spis treści 1 Historia i charakter albumu 2 Muzycy 3 Spis utworów 4 Odrzuty 5 Opis płyty 6 Listy przebojów 6.1 Album 7 Bibiliografia 8 Przypisy

[edytuj] Historia i charakter albumu

Do tej pory Dylan nawet jeśli miał tylko dwanaście własnych utworów, potrafił z tego zrobić album. Przystępując jednak do nagrywania Down in the Grove, wydanego 31 maja 1988 r., raczej nie miał już złudzeń, że i tym razem mu się to uda. Po prostu nie miał nowych piosenek.

Równocześnie musiał zrobić muzykę do filmu "Hearts of Fire" (umowa z końca lata 1986 r. zobowiązywała go do sześciu piosenek; miał także zagrać w nim rolę). Na konferencji prasowej przed przystąpieniem do jego realizacji przyznał, że jeszcze tych piosenek nie napisał. Gdy film się ukazał 9 października 1987 r. okazało się, że na filmie mamy pięć jego utworów, z czego When the Night Comes Falling from the Sky pochodził z albumu Empire Burlesque, dwa The Usual i A Couple More Years były autorstwa Johna Hiatta (pierwszy) i Shela Silversteina (drugi), a dwa pozostałe Night after Night i Had a Dream About You Baby były nowymi kompozycjami Dylana. Te dwa obce utwory udowodniają, że Dylan był zawsze znakomitym interpretatorem cudzych utworów. Coś jednak zawsze musiało być w tym okresie zepsute; najlepszej na filmie, akustycznej wersji A Couple More Years nie ma na albumie z tego filmu!^[1]

Przystępując do nagrywania Down in the Groove miał zapewne już jakiś pomysł. Od ostatniego tego typu albumu (Self Portrait) minęło siedemnaście lat. Jak powiedział Dave'owi Alvinowi (z sesji trzeciej, z której zresztą żaden utwór nie ukazał się na albumie, mimo że, podobno, były zupełnie dobre) Pracuję nad drugą częścią "Self Portrait"^[2].

Dokładnie nie wiadomo nad czym pracowano na poszczególnych sesjach, bowiem istnieje jedynie dokumentacja dla sesji z 3 kwietnia, taśma z pięcioma utworami, zapewne zresztą z pierwszymi podejściami do ich interpretacji.

Decyzja nagrania takiego albumu z utworami innych autorów była w sumie dla Dylana zupełnie logiczna, gdyż jak sam to stwierdził, nie mógł z siebie nic własnego wykrzesać. Z wyboru utworów i z wypowiedzi artysty wynika, że chciał nagrać album utworów, których słuchał jako dziecko w Hibbing, a więc między innymi, także piosenek Sinatry i Crosby'ego, sentymentalnych ballad i rhythm and bluesa.

Pierwotny obszerny plan uległ jednak w realizacji poważnemu ograniczeniu. Na przykład zniknęły wszystkie utwory nagrane z najlepszymi muzykami w Los Angeles (z Grateful Dead i innymi). Na początku maja Dylan wyjechał do Memphis, gdzie nagrywał z Ringo Starrem, potem na początku czerwca poleciał do San Francisco na próby przed zbliżającym się jego tournée z Grateful Dead. Oficjalny tekściarz tej grupy - Robert Hunter, miał teksty do dwóch utworów Silvio i Ugliest Girl in the World, które powinny znaleźć się w koszu na śmieci. Jednak Dylan nie miał swoich utworów, więc trochę je poprzerabiał, dodał muzykę i powstały chyba najpłytsze teksty na albumie, chociaż w zamierzeniu Huntera Silvio miał być w warstwie słownej typowo dylanowski.

Jesienią 1987 r. album wyglądał następująco:

1. Let's Stick Together
2. When Did You Leave Heaven?
3. Got Love If You Want It
4. Ninety Miles an Hour (Down a Dead End Street)
5. Sally Sue Brown ///
6. Ugliest Girl in the World
7. Silvio
8. Importatant Words
9. Shenandoah
10. Rank Strangers to Me

Wkrótce jednak Dylan zdecydował się poprawić drugą stronę i zastąpić Important Words Gene'a Vincenta utworem The Usual Johna Hiatta (tym z z filmu "Hearts of Fire", ale z dogranymi dęciakami). Wytłoczono promocyjne kopie ale Dylan, najwyraźniej cierpiący na tą samą przypadłość, co Neil Young, czyli na niemożność powstrzymania się przed nieustannymi zmianami w ukończonej płycie, wyrzucił Got Love If You Want It i The Usual, i zastąpił je odrzutem z Infidels Death Is Not the End (a czemu nie Blind Willie McTell lub Foot of Pride?!) oraz naprawdę nieudanym (ale świeżym) Had a Dream About You Baby. Efektem tych zmian jest dużo gorszy album... Poprzednia wersja, chociaż artystycznie nie najwyższych lotów, świadczyła przynajmniej dobrze o Dylana zdolnościach interpretacyjnych i jego możliwościach wokalnych. Album ten przekonał wielbicieli artysty, że ich bohater jest całkowicie wypalonym artystą i nie ma już nic do powiedzenia.

A więc sytuacja była następująca; Dylan wydał pod rząd dwa najgorsze albumy w swojej karierze, tournée z Tom Petty's Heartbreakers w 1986 było, delikatnie mówiąc, nieudane) a następne z Grateful Dead latem 1987 r. takie samo (wystarczy posłuchać albumu z tej koncertowej tury).

Dla amatorów ciekawostek i poszukiwaczy: w Argentynie wydano pomyłkowo wersję albumu sprzed ostatniej zmiany, czyli z The Usual i Got Love if You Want It ale nie jest to uwidocznione w spisie utworów na okładce!

[edytuj] Muzycy

• Bob Dylan¹ - gitara, harmonijka, wokal (sesje 1-8)
• Eric Clapton - gitara (sesja 1)
• Ron Wood - gitara, gitara basowa (sesja 1)
• Kip Winger - gitara basowa (sesja 1)
• Henry Spinetti - perkusja (sesja 1)
• Beau Hills - isntrumenty klawiszowe (sesja 1)
• The New West Horns - instrumenty dęte (sesja 1 - overdubbing)
• Fiona Flanagan" - wokal towrzyszący (sesja 1)
• Carolyn Dennis - wokal towarzyszący (sesje 2-7)
• Willie Green - wokal towarzyszący (sesja 2, 8)
• Bobby King - wokal towarzyszący (sesja 2, 8)
• Steve Jones - gitara (sesja 2, 8)
• Myron Grombacher - perkusja (sesja 2, 8)
• Paul Simonon - gitara basowa (sesja 2, 8)
• Kevin Savigar - instrumenty klawiszowe (scena 2, 8)
• Madelyn Quebec - wokal towarzyszący i instrumenty klawiszowe (sesje 3-7)
• James Jameson, Jr. - gitara, gitara basowa (sesje 3-5)
• Raymond Lee Pounds - perkusja (sesja 3-5)
• Jack Sherman" - gitara (sesja 3)
• Dave Alvin - gitara (sesja 4)
• Steve Douglas - saksofon (sesja 4)
• Randy Jackson - gitara basowa (sesja 5)
• Steve Jordan - perkusja (sesja 5)
• Danny Kortchmar - gitara (sesja 5)
• Nathan East - gitara basowa (sesja 5)
• Mike Baird - perkusja (sesja 5)
• Ross Valory - (sesja 5)
• Bill Maxwell - (sesja 5)
• Jerry Garcia - wokal (sesja 5)
• Bob Weir - wokal (sesja 5)
• Bret Mydland - wokal (sesja 5)
• Mitchell Froom - - gitara basowa (sesja 5)
• Stephen Shelton - instrumenty klawiszowe, perkusja (sesje 6, 7?)
• Larry Klein - gitara basowa (sesja 6, 7?)
• Clydie King - wokal towarzyszący
• Mark Knopfler - gitara
• Robbie Shakespeare - gitara basowa
• Sly Dunbar - perkusja
• Alan Clarke - instr. klawiszowe
• Full Force - chórek
• Peggi Blu - wokal towarzyąca
• Aleksandra Brown - wokal towarzyszący

• ¹ Pogrubionym drukiem wyszczególnieni są muzycy wymienieni zarówno na okładce płyty jak i przez Clintona Heylina
• ² Muzycy wymienieni tylko przez Clintona Heylina
• ³ Kursywą wymienieni są muzycy znajdujący się tylko na okładce albumu
• " Inne źródła

[edytuj] Spis utworów

1. Let's Stick Together (Wilbert Harrison) – [3:09]
2. When Did You Leave Heaven? (Walter Bullock/Richard Whiting) – [2:15]
3. Sally Sue Brown (Arthur June Alexander/Earl Montgomery/Tom Stafford) – [2:29]
4. Death Is Not the End (Bob Dylan) – [5:10]
5. Had a Dream About You, Baby (Bob Dylan) – [2:53]
6. Ugliest Girl in the World (Bob Dylan/Robert Hunter) – [3:32]
7. Silvio (Bob Dylan'Robert Hunter) – [3:05]
8. Ninety Miles an Hour (Down a Dead End Street) (Hal Blair/Dan Robertson) – [2:56]
9. Shenandoah (trad. ar. Bob Dylan) – [3:38]
10. Rank Strangers to Me (Albert E. Brumley) – [2:57]

[edytuj] Odrzuty

1. The Unusal (co najmniej pięć wersji; 2 wersja trafiła do filmu Hearts of Fire i na wersję argentyńską albumu)
2. Raid This Train
3. Had a Dream About You Baby (co najmniej 7 wersji; pierwsza trafiła do filmu Hearts of Fire; piąta trafiła do filmu Hearts of Fire)
4. Old Five and Dimer Like Me (co najmniej trzy wersje)
5. To Fall in Love with You
6. Wood in Steel?
7. Heaven?
8. Shake Your Money?
9. Chain Gang
10. If You Need Me
11. Branded Man
12. Chain Gang
13. If You Need Me
14. Just When I Needed You Most
15. Important Words
16. Ninety Miles an Hour (ta wersja posłużyła do overdubbingu)
17. Making Believe
18. Darkness Before Dawn?
19. When Did You Leave Heaven?
20. Willie and the Hand Jive
21. Twist and Shout
22. Look on Yonder Wall
23. Rollin' and Tumblin'
24. Red Cadillac and a Black Moustache
25. Rock with Me, Baby
26. You Can't Judge a Book by the Cover
27. Tioga Pass?
28. Making Belive
29. Got Love if You Want It (utwór pomyłkowo znalazł się na argentyńskiej wersji albumu, co nie jest nawet uwidocznione na okładce)
30. Important Words
31. Pretty Boy Floyd
32. Almost Endless Sleep?
33. Barefoot In?
34. Rock 'n' Roll Ruby
35. Listen to Me

[edytuj] Opis płyty

• Producent - Bob Dylan, Beau Hills
• Inżynierowie - Stephen Shelton, Coke Johnson (3)
• Asystenci inżynierów - Mike Kloster, Brian Soucy, Jeff Musel, Jim Preziosi

1. Townhouse Studios, Londyn, Wielka Brytania; 27 i 28 sierpnia 1986 (album 5 (do obróbek); odrzuty 1-5)
2. Sunset Sound Studios, Los Angeles, Kalifornia; 27 marca 1987 (album 3; odrzuty 6-10)
3. Sunset Sound Studios, Los Angeles, Kalifornia; 3 i 11 kwietnia 1987 (album 2, 5; odrzuty 11-21)
4. Sunset Sound Studios, Los Angeles, Kalifornia; kwiecień 1987 (odrzuty 22-25)
5. Sunset Sound Studios, Los Angeles, Kalifornia; kwiecień 1987 (album 6, 7, 9, 10; odrzuty 26-31)
6. Sunset Sound Studios, Los Angeles, Kalifornia; 1 maja 1987 (album 1; odrzuty 32-35)
7. Sunset Sound Studios, Los Angeles, Kalifornia; maj 1987 (album 8)
8. Różne studia (być może w Malibu); maj 1987 (album: ostateczne wersje i overdubbing: 3, 8)

• Miksowanie - Stephen Shelton
• Czas - 32 min. 10 sek.
• Firma nagraniowa - Columbia
• Numer katalogowy - CK 40957
• Data wydania - 31 maja 1988

[edytuj] Listy przebojów

[edytuj] Album

Rok	Lista	Pozycja
1988	Billboard USA. Albumy popowe	61
1988	Melody Maker USA. Albumy popowe	32

[edytuj] Bibiliografia

• Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1974-1986. The Middle Years. ISBN 0-7119-3555-6
• Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions. ISBN 0-312-13439-8

Przypisy