Chotków

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°42' N 15°28' E51.7 15.4666667 (Chotków)


Chotków
Województwo	lubuskie
Powiat	żagański
Gmina	Brzeźnica
Sołtys	Monika Chowaniec
Powierzchnia	20,78 km²
Położenie	51° 42' N 15° 28' E
Liczba mieszkańców (2007) • liczba ludności	815
Strefa numeracyjna (do 2005)	68
Tablice rejestracyjne	FZG
Położenie na mapie Polski Chotków
Kościół z XIII w.

Chotków – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żagańskim, w gminie Brzeźnica.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

[edytuj] Historia

Wieś wymieniana po raz pierwszy w 1328 roku, będąca wówczas w rękach rodu von Nostitz, który władał nią do 1559 roku, kiedy to zakupił ją Fabian von Schönaich. W końcu XVI w. właścicielem był Henryk von Dohna, a następnie jego córka Jadwiga i Jerzy von Prosskau (początek XVII w.). W 1732 roku majątek został przejęty za długi przez miasto Szprotawa. Do wybuchu II wojny światowej majątek był wydzierżawiany.

[edytuj] Zabytki

Kościół gotycki z XIII w. pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Dwór renesansowy z XVI w.

[edytuj] Kościół

Kościół filialny pw. Narodzenia Najswiętszej Marii Panny pochodzi z II poł. XIII w. Wielokrotnie rozbudowywany: prezbiterium – XV w., wieża – XVI w. Prosta, jednonawowa budowla z kamienia i cegły, przekryta wewnątrz sklepieniem krzyżowo-żebrowym i sieciowym, a zewnątrz dachem dwuspadowym. Surowa architektura przełamana portalem z XIII w. w ścianie południowej i wieżą przekrytą dachem czterospadowym. We wnętrzu wyróżnia się ołtarz wykonany w XVI w. przez Mistrza z Gościszowic, kamienna chrzcielnica z końca XVI w., obraz "Uwolnienie św. Piotra" z przełomu XVI i XVII w., a także płyty nagrobne z okresu gotyku i renesansu. Kościół otoczony jest kamiennym murem, w którym umieszczono piętrową bramę przykrytą dachem czterospadowym. Wewnątrz muru znajduje się też cmentarz.

[edytuj] Dwór

Dwór w Chodkowie pochodzi z połowy XVI w. Pierwotnie była to renesansowa budowla o trzech kondygnacjach, murowana z kamienia, otoczona fosą i murem mającym cztery basteje w narożnikach. W 1709 roku został przebudowany w stylu barokowym z inicjatywy Jerzego von Prosskau. Wejście obramowano kamiennym portalem z balkonem, podwyższono dwie basteje nadając im kształt wież. Dwie pozostałe uległy powolnemu zniszczeniu. W XIX w. zasypano fosę i zlikwidowano fortyfikacje wokół dworu. Obecnie stanowi własność prywatną.