Charles Clarke
Z Wikipedii
Charles Rodway Clarke (ur. 21 września 1950 w Londynie), brytyjski polityk, członek Partii Pracy, minister bez teki, minister edukacji i zdolności oraz minister spraw wewnętrznych w rządach Tony'ego Blaira.
Jest synem sir Richarda Clarke'a, stałego sekretarza służby cywilnej. Naukę rozpoczynał w Highgate School. Następnie studiował matematykę i ekonomię na King's College w Cambridge. Na studiach był przewodniczącym Związku Studentów. W latach 1975-1977 był przewodniczącym Narodowego Związku Studentów. Clarke był członkiem rady dzielnicy London Borough of Hackney, gdzie był przewodniczącym Komitetu Budownictwa oraz wiceprzewodniczącym Komitetu Rozwoju Ekonomicznego w latach 1980-1986. W latach 1981-1992 kierował sztabem lidera laburzystów Neila Kinnocka. Po odejściu Kinnocka po przegranych wyborach 1992 r. Clarke wycofał się z polityki i rozpoczął pracę w sektorze prywatnym.
Podczas wyborów powszechnych 1997 r. Clarke wystartował z ramienia laburzystów w wyborach do Izby Gmin w okręgu Norwich South. Wybory te wygrał i zasiadł początkowo w tylnych ławach parlamentu. W lipcu 1998 r. został jednym z młodszych ministrów w resorcie edukacji. W 1999 r. został przeniesiony do ministerstwa spraw wewnętrznych. Po wyborach 2001 r. został członkiem gabinetu jako minister bez teki i Party Chair.
24 października 2002 r., po rezygnacji Estelle Morris, Clarke został ministrem edukacji i zdolności. W grudniu 2004 r. otrzymał stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Na tym stanowisku działał na rzecz zaostrzenia kar za przestępstwa o charakterze terrorystycznym oraz wprowadzenia dowodów osobistych. W kwietniu 2006 r. Clarke stał się bohaterem skandalu związanego w wypuszczeniem z więzień 1 023 zagranicznych przestępców. Clarke podał się w związku z tym do dymisji, ale premier Blair jej nie przyjął. Dopiero po przegranych przez Partię Pracy wyborach lokalnych w 2006 r. Blair zdymisjonował Clarke'a, który powrócił do tylnych ław Izby Gmin.
Clarke jest od 1984 r. żonaty z Carol Pearson. Ma z nią dwóch synów - Matta i Chrisa. Mieszka w Norwich. Włada biegle francuskim, niemieckim i hiszpańskim w dialekcie kubańskim. Od 2004 r. jest członkiem Królewskiego Towarzystwa Statystycznego.
Poprzednik Peter Mandelson |
Minister bez teki Wielkiej Brytanii 2001-2002 |
Następca John Reid |
Poprzednik Estelle Morris |
Minister edukacji i zdolności Wielkiej Brytanii 2002-2004 |
Następca Ruth Kelly |
Poprzednik David Blunkett |
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 2004-2006 |
Następca John Reid |
W dniu powstania
Hilary Armstrong • Margaret Beckett • Tony Blair • David Blunkett • Gordon Brown • Stephen Byers • Charles Clarke • Robin Cook • Alistair Darling • Patricia Hewitt • Geoff Hoon • Lord Irvine of Lairg • Tessa Jowell • Helen Liddell • Alan Milburn • Estelle Morris • Paul Murphy • John Prescott • John Reid • Clare Short • Andrew Smith • Jack Straw • Lord Williams of Mostyn
Późniejsi członkowie gabinetu
Lady Amos • Hilary Benn • Paul Boateng • Lord Falconer of Thoroton • Peter Hain • Alan Johnson • Ruth Kelly • Ian McCartney
W dniu powstania
Lady Amos • Hilary Armstrong • Margaret Beckett • Hilary Benn • Tony Blair • David Blunkett • Gordon Brown • Des Browne • Charles Clarke • Alistair Darling • Lord Falconer of Thoroton • Peter Hain • Patricia Hewitt • Geoff Hoon • John Hutton • Alan Johnson • Tessa Jowell • Ruth Kelly • Ian McCartney • David Miliband • John Prescott • John Reid • Jack Straw
Późniejsi członkowie gabinetu
Douglas Alexander • Hazel Blears • Jacqui Smith • Stephen Timms