Celso Ayala
Z Wikipedii
Celso Rafael Ayala Gavilán (ur. 20 sierpnia 1970 w Asunción), były piłkarz paragwajski grający na pozycji środkowego obrońcy. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 181 cm wzrostu, ważył 85 kg. Nosił przydomek "Chito".
[edytuj] Kariera klubowa
Karierę piłkarską Ayala rozpoczął w stołecznym mieście Asunción w tamtejszym klubie Olimpia Asunción. W 1990 roku zadebiutował w jego barwach w paragwajskiej Primera Division. Swój pierwszy sukces z tym klubem osiągnął w tym samym roku, kiedy dotarł do finału Copa Interamericana oraz wygrał Supercopa Sudamericana. Z kolei w 1991 roku wygrał Recopa Sudamericana, a w 1992 roku dotarł do finału Copa CONMEBOL. Natomiast w 1993 roku został po raz pierwszy i jedyny w karierze mistrzem Paragwaju.
W 1994 roku Celso wyjechał do Argentyny. Został piłkarzem zespołu Rosario Central. Występował tam przez rok z takimi zawodnikami jak Roberto Abbondanzieri, Roberto Bonano czy Kily González. W 1995 roku odszedł z zespołu i został zawodnikiem jednego z najbardziej utytułowanych klubów w kraju, River Plate. W 1996 roku sięgnął z klubem z Buenos Aires po puchar Copa Libertadores (0:1, 2:0 z kolumbijską Americą Cali). Został także mistrzem fazy Apertura. W 1997 roku wywalczył mistrzostwo obu faz ligi, a także Supercopa Sudamericana.
Latem 1998 roku Ayala trafił do Hiszpanii. Został zawodnikiem Realu Betis, a w Primera Division zadebiutował 20 września w przegranym 0:1 wyjazdowym spotkaniu z Racingiem Santander. W Betisie rozegrał tylko 17 spotkań, a po roku odszedł z zespołu. Został zawodnikiem stołecznego Atlético (debiut: 19 grudnia w przegranym 1:2 meczu z FC Barcelona). W Atlético zagrał 9 razy i był rezerwowym m. in. dla rodaka Carlosa Gamarry).
W połowie 2000 roku Ayala został piłkarzem brazylijskiego São Paulo FC i występował tam przez pół roku. Na początku 2001 roku wrócił do River Plate i przez pierwsze trzy sezony występował w pierwszym składzie. W 2002 i 2003 roku został mistrzem fazy Clausura, ale doznał kontuzji, która wyeliminowała go z gry na prawie dwa sezony. W 2006 roku na krótko trafił do chilijskiego Colo Colo Santiago i po rozegraniu 6 spotkań zakończył piłkarską karierę.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1990 | Olimpia Asunción | Paragwaj | Primera Division | ? | ? |
1991 | Olimpia Asunción | Paragwaj | Primera Division | ? | ? |
1992 | Olimpia Asunción | Paragwaj | Primera Division | ? | ? |
1993 | Olimpia Asunción | Paragwaj | Primera Division | ? | ? |
1994 | Olimpia Asunción | Paragwaj | Primera Division | ? | ? |
1994/95 | Rosario Central | Argentyna | Primera Division | 15 | 0 |
1995/96 | River Plate | Argentyna | Primera Division | 10 | 0 |
1996/97 | River Plate | Argentyna | Primera Division | 20 | 1 |
1997/98 | River Plate | Argentyna | Primera Division | 32 | 4 |
1998/99 | Real Betis | Hiszpania | Primera Division | 17 | 1 |
1999/00 | Atlético Madryt | Hiszpania | Primera Division | 9 | 1 |
2000 | São Paulo FC | Brazylia | Campeonato Brasileiro | 8 | 0 |
2000/01 | River Plate | Argentyna | Primera Division | 17 | 2 |
2001/02 | River Plate | Argentyna | Primera Division | 27 | 1 |
2002/03 | River Plate | Argentyna | Primera Division | 16 | 0 |
2003/04 | River Plate | Argentyna | Primera Division | 0 | 0 |
2004/05 | River Plate | Argentyna | Primera Division | 0 | 0 |
2006 | Colo Colo | Chile | Primera Division | 6 | 0 |
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Paragwaju Ayala zadebiutował 3 marca 1993 roku w wygranym 1:0 towarzyskim spotkaniu z Boliwią. W tym samym roku został powołany na Copa América 1993, a wystąpił także na Copa América 1995, Copa América 1997 i Copa América 1999. W 1998 roku został powołany przez selekcjonera Paula Césara Carpegianiego do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam był podstawowym zawodnikiem i wystąpił we wszystkich czterech meczach: zremisowanych 0:0 z Bułgarią i Hiszpanią, wygranym 3:1 z Nigerią oraz przegranym 0:1 w 1/8 finału z Francją.
Z kolei na Mistrzostwach Świata 2002 Ayala także rozegrał cztery spotkania: z RPA (2:2), z Hiszpanią (1:3), z Słowenią (3:1) oraz w 1/8 finału z Niemcami (0:1). Karierę reprezentacyjną zakończył w 2003 roku po meczu z USA (0:0). W kadrze narodowej rozegrał 85 spotkań i zdobył 6 goli.
1 Chilavert • 2 Arce • 3 Rivarola • 4 Gamarra • 5 Ayala • 6 Aguilera • 7 Yegros • 8 A. Rojas • 9 Cardozo • 10 Acuña • 11 Sarabia • 12 Aceval • 13 Paredes • 14 R. Rojas • 15 Benítez • 16 Enciso • 17 Brizuela • 18 Ramírez • 19 Morales • 20 Caniza • 21 Campos • 22 Ruiz Díaz • trener: Carpegiani
1 Chilavert • 2 Arce • 3 Sarabia • 4 Gamarra • 5 Ayala • 6 Struway • 7 Báez • 8 Alvarenga • 9 Santa Cruz • 10 Acuña • 11 Campos • 12 Villar • 13 Paredes • 14 Gavilán • 15 Bonet • 16 Morínigo • 17 Franco • 18 Cáceres • 19 Sanabria • 20 Cardozo • 21 Caniza • 22 Tavarelli • 23 Cuevas • trener: Maldini