Botrys
Z Wikipedii
Botrys (gr. Botris - "winne grono", arab. البترون = Al-Batrūn) - miasto w Libanie, na wybrzeżu Morza Śródziemnego, na południe od przylądka Theoprosopon, 54 km na północ od Bejrutu, 33 km na południe od Trypolisu. Liczy 11 tys. mieszkańców (2006). Niewielki port rybacki wokół małej zatoki, ośrodek produkcji owoców. W starożytności i średniowieczu ośrodek produkcji wyśmienitych win. Zamieszkane przez maronitów, siedziba biskupa maronickiego. Zabytki: rzymski amfiteatr wykuty w skale, maronicka katedra świętego Stefana z XIX wieku, prawosławna cerkiew świętego Jerzego z XIII wieku, kaplica Matki Boskiej Morza (Sadiyat al-Bahr).
Okolice miasta były stale zamieszkane już w neolicie. Botrys jest wzmiankowane przez tabliczki z Tell el-Amarna (XIV wiek p.n.e.). W IX wieku p.n.e. król Tyru Ittobaal wzniósł w nim cytadelę. Miasto należało do ligi miast fenickich. Wspominają o nim starożytni geografowie - Strabon, Pliniusz, Ptolemeusz. Za czasów rzymskich leżało w prowincji Phoenicia Prima. Już w V wieku było siedzibą biskupstwa - sufraganii Tyru w patriarchacie Antiochii. W 551 miasto zostało mocno zniszczone przez trzęsienie ziemi. Za czasów krzyżowców (1104-1289), jako Le Boutron, było ośrodkiem Lenna Świętych Gór w hrabstwie Trypolisu. Lennem tym władał prowansalski ród Agout, a następnie pizański kupiec Plebanus. Od 1518 do 1918 Botrys leżało w granicach Imperium Ottomańskiego.
Linki zewnętrzne: Widoki miasta
