Borowie

W 1548 roku Jan Warszawicki, kasztelan litewski otrzymał prawo lokacyjne na założenie na gruntach wsi Jastrzębie miasta Borowie, które nazwę swoją zawdzięczać miało rozciągającym się w okolicach licznym lasom.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Borowie.

[edytuj] Historia

W miejscu obecnej wsi Borowie od czasów średniowiecznych znajdowała się wieś Jastrzębie. Dokument datowany na 1529 roku odnotowuje istnienie kościoła z adnotacją "Jastrabye". W tym czasie wieś należała do kasztelana litewskiego Jana Warszawickiego. W roku 1548 staraniem właściciela kościół zostaje poniesiony do rangi parafii, a wieś w dniu 21 stycznia otrzymuje akt lokacyjny pozwalający założyć miasto na prawie magdeburskim. Równocześnie ze względu na rosnące w okolicy lasy nazwa miejscowości została zmieniona z Jastrzębie na Borowie. Nie zachował się herb miasta, ale wiadomo, że wraz z jego nadaniem wydano pozwolenie na organizowanie trzech jarmarków rocznie i jednego targu tygodniowo. Osadników obowiązywało zwolnienie z podatków przez okres 20 lat. Dokumenty z II poł. XVI wieku odnotowują liczbę 200 mieszkańców, co wówczas zaświadczało o niebagatelnej wielkosci miasta. Kres rozwoju przyniósł miastu Potop szwedzki, kiedy to miasto zostało złupione, a mieszkańcy zdziesiątkowani. W późniejszych latach nie odnotowywano faktu, że Borowie jest miastem.