Bonifratrzy
Z Wikipedii
Bonifratrzy | |
Pełna nazwa | Zakon Szpitalny Świetego Jana Bożego |
Nazwa łacińska | Ordo Hospitalarius Sancti Joannis de Deo |
Skrót zakonny | OH |
Kościół | Kościół katolicki |
Dewiza | 'Bracia, czyńcie dobro!' |
Założyciel | Jan Boży |
Data założenia | 1540 |
Rok zatwierdzenia | 1571 |
Liczba zakonników | 1432 (2003) |
Liczba Polaków | 115 (2006) |
Bonifratrzy łac. fratres misericordiae b. Joannis de Deo - (łac. bonus frater- dobry brat) - katolicki zakon szpitalny założony (początkowo jako wspólnota świecka) w 1540 roku w Hiszpanii przez św. Jana Bożego w celu opieki nad chorymi. W 1572 zatwierdzony przez papieża Piusa V. Reguły zakonu wzorowano na regule św. Augustyna. Od 1586 zakon; bonifratrzy składają dodatkowy ślub: troski o chorych. Jako zakon szpitalny specjalizują się w ziołolecznictwie, prowadzeniu aptek oraz opiece nad chorymi psychicznie. Pierwszy klasztor Bonifratrów w Polsce powstał w 1609 roku w Krakowie, po tym jak króla Zygmunta III wyleczył bonifrater z Wiednia. Mieszczanin krakowski Walerian Montelupi podarował zakonnikom działkę przy ul. św. Jana, na której wzniesiono klasztor, przeniesiony w 1812 r. na Kazimierz. Wkrótce założono domy zakonne w Lublinie, Zamościu, Krasnymstawie, Lwowie. Polskie klasztory utworzyły prowincję zakonną w 1633 r. W 1650 Bogusław Leszczyński osadza bonifratrów na warszawskim Lesznie. Król August II wystawił im kościół z klasztorem przy ul. Bonifraterskiej w Warszawie.
Linki zewnętrzne:
http://www.bonifratrzy.com/ - Prowincja śląska bonifratrów
http://www.bonifratrzy.pl/ - Prowincja polska bonifratrów