Anolis zielony
Z Wikipedii
Anolis zielony | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | gady |
Rząd | łuskonośne |
Rodzina | Polychrotidae |
Rodzaj | Anolis |
Gatunek | anolis zielony |
Nazwa systematyczna | |
Anolis carolinensis | |
Linnaeus, 1758 | |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Anolis zielony (Anolis carolinensis) - niewielka nadrzewna jaszczurka z kladu Iguania. Tradycyjnie zaliczany do rodziny legwanów, obecnie wraz z innymi anolisami częściej zaliczany do odrębnej rodziny Polychrotidae[1] (choć część naukowców wciąż uznaje ją za podrodzinę legwanów[2]).
Spis treści |
[edytuj] Wygląd
Anolis zielony, zwany również anolisem karolińskim lub rzadziej czerwonogardłym. Niewielka jaszczurka dorastająca do 20 cm. Głowa nieduża, spiczasta. Skóra pokryta drobnymi łuskami Samce większe i masywniejsze od samic. Samice na grzbiecie posiadają charakterystyczny białawy zygzak po czym łatwo je odróżnić. Pod gardłem posiadają fałd skórny (u samców wyraźnie większy)często widoczny podczas zalotów. Fałd jest koloru różowawej czerwieni. Ogony anolisów przekraczają długość ich ciała. Potrafią zmieniać barwę z jasnego brązu do ciemnego (czasem szarawe). Lub z brązowego na mniej lub bardzo mocno zielony. Również w zależności od zaniepokojenia.
- Długość życia: Żyje 3 do 5 lat
- Aktywny: Jaszczurka aktywna w dzień
- Dyformizm płciowy: Widoczny po czasie 3 miesięcy od wyklucia
[edytuj] Zasięg występowania
Żyje na Kubie, Bahamach, w Ameryce Środkowej, południowo-wschodnich stanach USA i w części Teksasu. Gatunek introdukowany na Hawajach i Florydzie. Najczęściej spotykany na krzewach, niewielkich drzewach. Zamieszkuje tereny o wysokiej wilgotności. Często w pobliżu siedzib ludzkich.
[edytuj] Zachowanie
Jedna z najczęściej hodowanych jaszczurek w Polsce. Głownie ze względu na to ze łatwo się oswajają i mają ciekawe zachowanie. Można bez stresu ja brać w ręce. Posiadają bardzo drobne ciała wiec oswajanie tzw na "chama" może sie skończyć urazem jaszczurki. Należy wykazać sie cierpliwością a nie będzie z tym problemu. Anolisy to gady terytorialne więc w jednym terrarium nie mogą przebywać dwa samce.
[edytuj] Pożywienie
Typu zwierzęcego. W naturze żywią się niewielkimi bezkręgowcami. Najczęściej małymi owadami. Przy hodowli domowej karmimy je niedużymi świerszczami (św. bananowe), mącznikami (białe zaraz po wylince), karaczanami, muchami, gąsienicami, dżdżownicami czy ćmami. Należy im podawać jak najbardziej urozmaicony pokarm, bogaty w witaminy i wapń. Trzeba pamiętać, że owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, grzyby czy roztocza. Młode, szybko rosnące gady karmimy codziennie. Starszym osobnikom możemy wydłużyć ten czas do 2-3 dni.
[edytuj] Terrarium
Terrarium najlepiej typu wertykalnego (wysokie) ze względu na wspinaczkę. Wentylowane. Optymalne wymiary 50x40x60. Należy zadbać o : ścianę z korka, mate grzewcza,trochę kamieni, dużo kryjówek, sztuczne lub żywe rośliny (tam spędza noc), korzenie czy gałęzie.
- Oświetlenie: Anolis jest gadem typowo dziennym przez co musimy mu zapewnić oświetlenie UVB na dzień. Jeśli nie zapewnimy mu lampy UVB, to szybko zacznie chorować. Dodatkowo promiennik podczerwieni (50watt)
- Temperatura: 24-29 °C, punktowo nawet do 33 °C (noc 22-25 °C) Cykl naświetlenia : 12 - 14 godzin
- Wilgotność powietrza: Na poziomie 75 -80% (często zraszać terrarium)