Aleksander Jakowlewicz Chinczyn
Z Wikipedii
Aleksander Jakowlewicz Chinczyn (ros. Александр Яковлевич Хинчин) (19 lipca 1894r. we wsi Kondrowo, w obwodzie kałuskim, zm. 18 listopada 1959r. w Moskwie) – rosyjski matematyk, jeden z czołowych uczonych rosyjskiej szkoły rachunku prawdopodobieństwa.
W roku 1916 ukończył studia na Uniwersytecie Łomonosowa w Moskwie, sześć lat później został wykładowcą tego uniwersytetu i pracował na nim aż do śmierci. Był jednym z pierwszych uczestników seminariów prowadzonych przez Nikołaja Łuzina.
Pierwsze prace Chinczyna dotyczyły analizy rzeczywistej, później zajmował się rachunkiem prawdopodobieństwa i teorią liczb. W roku 1924 odkrył prawo iterowanego logarytmu, uzyskał kilka postaci twierdzenia granicznego, zdefiniował pojęcie procesu stacjonarnego i zbudował podstawy teorii takich procesów.
Wniósł ważny wkład w teorię aproksymacji diofantycznej, uzyskał też ważne wyniki w teorii ułamków łańcuchowych – odkrył między innymi stałą Chinczyna.
Dalsze prace Chinczyna dotyczyły fizyki statystycznej, gdzie stosował metody rachunku prawdopdobieństwa, teorii informacji, teorii kolejek i analizy matematycznej.
W roku 1939 Chinczyn został członkiem korespondentem Sowieckiej Akademii Nauk. Odznaczony został wieloma sowieckimi nagrodami: Nagrodą Państwową, Orderem Lenina i innymi.
[edytuj] Zobacz też
- twierdzenie Chinczyna (twierdzenie Wienera–Chinczyna)
- stała Chinczyna
- nierówność Chinczyna
- twierdzenie o równomiernym rozkładzie
- ułamek łańcuchowy
[edytuj] Odsyłacze zewnętrzne
- (en) John J O'Connor; Edmund F. Robertson Aleksander Jakowlewicz Chinczyn w MacTutor History of Mathematics archive
- Strona Chinczyna w Mathematics Genealogy Project
