3 Księga Ezdrasza
Z Wikipedii
| Stary Testament |
Biblia Hebrajska (część wspólna dla judaizmu i chrześcijaństwa)
|
| Kanon katolicki, prawosławny, etiopski i syryjski |
Kanon prawosławny
|
| Dodatek do kanonu prawosławnego |
| Kanon rosyjski i etiopski |
| Kanon etiopski |
| Kanon syryjski |
3 Księga Ezdrasza - apokryf Starego Testamentu spisany w języku greckim, prawdopodobnie w I w. p.n.e. Treść stanowi swobodną kompilację 2 Księgi Kronik (2 Krn 25), Księgi Ezdrasza (Ezd 1-10) i Księgi Nehemiasza (Ne 7-8) - niektóre ustępy (1,21-22 i 3,1-5,6) dodają nowe treści. Jako całość księga przedstawia historię Izraela od odnowienia Paschy przez króla Jozjasza do odczytania Prawa przez Ezdrasza. Pod względem stylu księga przypomina opowiadania z życia dworskiego.
W Biblii łacińskiej (Wulgata) apokryf umieszczany jest po księgach Ezdrasza i Nehemiasza lub na końcu Starego Testamentu. W terminologii angielskiej księga określana jest jako 1 Esdras (w odróżnieniu od kanonicznej Księgi Ezdrasza, która nazywa się Ezra).
Zobacz też: Księgi Ezdrasza.
