13 Pułk Piechoty (LWP)
Z Wikipedii
13 Pułk Piechoty – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego
Sformowany w rejonie Żytomierza na podstawie rozkazu nr 00130 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 5 lipca 1944 w oparciu o sowiecki etat pułku strzeleckiego nr 04/501.
Wchodził w skład 5 Saskiej Dywizji Piechoty z 2 Armii WP
Spis treści |
[edytuj] Dowódcy
- mjr Łazarz Morsjen
- mjr Mitrofan Żuk
- ppłk Jan Siewko
- mjr Mirofan Zatulin
- mjr Grzegorz Karbowski
[edytuj] Skład etatowy
- 3 bataliony piechoty
- kompanie : dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
- baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
- plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii
[edytuj] Etatowo stan pułku wynosił
żołnierzy 2915 (w tym oficerów - 276, podoficerów 872, szeregowców - 1765).
Sprzęt:
162 rkm , 54 ckm, 66 rusznic ppanc, 12 armat ppanc 45 mm, 4 armaty 76 mm, 18 moździerzy 50 mm, 27 moździerzy 82 mm, 8 moździerzy 120 mm
[edytuj] Okres powojenny
JW 2462
Z dniem 20 maja 1945 5 Dywizja Piechoty przystąpiła do obsadzenia zachodniej granicy państwa. 13 Pułkowi Piechoty przydzielono do ochrony odcinek od Gryfina do Szumiłowa. Od 15 września 1945 pułk obsadził odcinek na południowym skrzydle dywizji: od Słubic po ujście Nysy Łużyckiej do Odry.
W połowie października 1945 pułk został skierowany do Poznania celem pełnienia służby garnizonowej. w owym czasie stacjonował w Swarzędzu. W lecie 1948 przedyslokowano pułk do Ciborza (Międzylesie);(Skąpe)
Z dniem 30 września 1950 13 Pułk Piechoty został podporządkowany dowódcy 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty.
Rozkazem MON Nr 0025/Org. z 2 kwietnia 1957 pułk został rozformowany.
[edytuj] Tradycje
Zgodnie z rozkaz nr 025/MON z 30.09.1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek Dz. Roz. Tjn. MON Nr 10, poz. 53 38 Pułk Zmechanizowany przyjął tradycje 13 Pułku Piechoty i został przemianowany na 13 Pułk Zmechanizowany.
[edytuj] Bibliografia
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego : formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej Warszawa 1965
[edytuj] Zobacz też
Korpusy: 1 Korpus Piechoty • 2 Korpus Piechoty • 1 Korpus Armijny • 2 Korpus Armijny
Dywizje: 1 DP • 2 DP • 3 DP • 4 DP • 5 DP • 6 DP • 7 DP • 8 DP • 9 DP • 10 DP • Brygady: 1 BPZmot • 1 BZap • 2 BZap
Pułki : 1 pp • 2 pp • 3 pp • 4 pp • 5 pp • 6 pp • 7 pp • 8 pp • 9 pp • 10 pp • 11 pp • 12 pp • 13 pp • 14 pp • 15 pp • 16 pp • 17 pp • 18 pp • 25 pp • 26 pp • 27 pp • 28 pp • 29 pp • 30 pp • 32 pp • 33 pp • 34 pp • 35 pp • 36 pp • 37 pp • Batalion : 1 sbkob
Rodowód: Związek Patriotów Polskich * PSZ w ZSRR (1943-1944) * Armia Ludowa Instytucje centralne: Naczelne Dowództwo (1944) * Sztab Główny ND * Główny Sztab Formowania * Szefostwo Mobilizacji i Uzupełnień * Główny Zarząd Polityczno-Wychowawczy * Główne Kwatermistrzostwo Formacje: Piechota na froncie wsch. * Broń pancerna na froncie wsch. * Artyleria na froncie wsch. Wojska Ochrony Pogranicza * Wojskowa Służba Wewnętrzna
Struktura organizacyjna: OdB 1 Korpusu PSZ w ZSRR * OdB WP wiosną 1945 * OdB WP w 1949 * OdB WP w okresie stalinizmu * OdB WP na przełomie lat 50/60 XX w. * OdB WP schyłku PRL
Działania bojowe: Bitwa pod Lenino * Przyczółek warecko-magnuszewski * Szarża pod Borujskiem * Bitwa o Kołobrzeg * GO Rzeszów * Akcja Wisła * GO Wisła * Operacja Dunaj
Stalinizm w wojsku: Główny Zarząd Informacji * Obława augustowska * Proces Tatar-Utnik-Nowicki * Proces generałów * Uroczysko Baran * Wojskowy Korpus Górniczy
Szkolnictwo wojskowe: ASG * WAP * WAT * WSOWOP * SOR * TOSWLot * COS WSW
Agenturalny Wywiad Operacyjny * Front Polski * Oddział II SG WP * Oficer polityczny * Viritim * Wojskowa Centrala Handlowa * Żołnierz Wolności