Świsłocz (dopływ Berezyny)
Z Wikipedii
| Świsłocz | |
 Swisłocz w centrum Mińska |
|
| Lokalizacja | Europa Białoruś |
| Ujście | Berezyna |
| Długość | 327 km |
| Powierzchnia zlewni | 5160 km² |
| Średni roczny przepływ | 30 m³/s |
| Rzeki Europy | |
Świsłocz (biał. Свíслач, Сьвíслач, Śvísłač, ros. Сви́слочь, wymowa: [ˈɕvislaʧ] słuchaj *), to rzeka na Białorusi, prawy dopływ rzeki Berezyny. Ma ona około 327 km długości.
Źródło Świsłoczy leży na Wyżynie Mińskiej, w pobliżu wzniesienia Szapowały (334 m n.p.m.). Znajduje się ono w odległości 39 km na północny-zachód od Mińska. Rzeka płynie po Centralnoberezyńskiej równinie, nieopodal wsi Świsłocz w Osipowiczowskim rejonie wpada do Berezyny. Do Świsłoczy wpada mnóstwo małych rzek i strumieni, do największych należą Wolma, Talka, a na terytorium Mińska - Niemiga, Łoszyca, Ściepianka. W 1976 została połączona z rzeką Wilią za pośrednictwem Wilejsko-Mińskiego systemu wodnego. Rzeka jest na większej długości uregulowana. Zasila ona kilka zbiorników wodnych, z których największe to: Zasławski (tzw. "Mińskie morze", pow. 31 km2) i Osipowiczowski (11,9 km2). Zamarza zwykle w grudniu, odmarza w marcu - na początku kwietnia.
Świsłocz przepływa przez Mińsk, stolicę Białorusi oraz przez największą na Białorusi Osipowiczoską elektrownię wodną. Wcześniej rzeka była używana do łowienia ryb, żeglugi oraz do spławu drewna. Aktualnie posiada gównie ograniczone znaczenie rekreacyjne (jedynie powyżej Mińska, gdyż poniżej miasta rzeka jest silnie zanieczyszczona) oraz jest źródłem wody dla przemysłu w Mińsku.
