Constantin I lo Grand
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Constantin I lo Grand (Naissus, Dàcia, 27 de febrièr de 272 - Ancycrona, Ponto, 22 de mai de 337), foguèt l'emperaire roman que legalisèt lo cristianisme. Nascut amb lo nom de Gai Flavi Valeri Aureli Constantin (segon l'epigrafia latina: IMP CAESAR FLAVIVS CONSTANTINVS PIVS FELIX INVICTVS AVGVSTVS), es tanben conegut amb los noms de Constantin I, Constantin lo Grand o Sant Constantin pels crestians ortodòxes grècs. Constantin foguèt proclamat «August» per sas tropas lo 25 de julh de 306, e governèt un Empèri roman en constant creissement fins a sa mòrt. Constantin es tanben conegut per aver refondat la ciutat de Bizanci (actuala Istambol, en Turquia), en la nomenant «Roma Novèla» o Constantinòple (Constantinus-polis; la ciutat de Constantin). Tanben se remembra Constantin per la promulgacion que en 313 junt amb Licini faguèt de l'Edicte de Milan e per lo Concili de Nicèa en 325, qu'autregèron legitimitat al cristianisme dins l'Empèri roman e que consagrava la libertat de culte e restituiá als cristians los bens eclesiastics confiscats. Se considèra qu'aquò foguèt essencial per l'espandiment d'aquesta religion, e los istorians, tre Lactantius e Eusebi de Cesarèa fins a nòstres jorns, lo presentan coma lo primièr emperaire crestian, e mai que foguèsse batejat quand ja s'i trapava dins lo leit de mòrt. Dins sa vida personala, Constantin aucit son filh Crisp, sa femna Fausta, son sògre Maximian, son conhat Licini e lo filh d'aqueste darrièr.
 Los emperaires romans |
||
| Antonins | ||
| Precedit per : Constanci I |
Constantin I lo Grand (306 - 337) | Seguit de : Constantin II - Constanç I - Constanci II |
| Seria Roma antica | ||
