Ketamine
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Ketamine | ||
 |
||
|
|
||
|
|
||
| Biol. beschikbaarheid: | 93% IM, 17% oraal | |
| Metabolisatie: | Hepatisch | |
| Halfwaardetijd: | 2,5 - 3 uur | |
| Uitscheiding: | Renaal | |
|
|
||
| Geneesmiddelengroep: | Middelen gebruikt in de anesthesie | |
| Merknamen: | Ketalar (Pfizer), Ketanest (Pfizer) | |
| Indicaties: | Slechts gebruikt in hospitaalmilieu | |
| Voorschrift/recept: | Niet van toepassing | |
| Toediening: | Intraveneus, intramusculair, subcutaan, oraal, nasaal, rectaal | |
|
|
||
| Zwangerschapscat.: | B | |
|
|
||
| CAS nummer: | 6740-88-1 | |
| ATC code : | N01AX03 N01AX14 | |
| PubChem: | 3821 | |
| DrugBank: | APRD00493 | |
|
|
||
| Formule: | C13H16ClNO | |
| Molecuulgewicht: | 237,725 g/mol | |
 Geneeskundeportaal |
||
Ketamine werd in 1962 uitgevonden in de zoektocht naar alternatieven voor PCP door Calvin Stevens in Parke Davis Lab. In 1965 werd ontdekt dat het gebruikt kan worden als verdovingsmiddel voor mensen en dieren. Het geeft een zogenaamde dissociatieve analgesie: patiënt lijkt wakker, maar reageert niet op pijnprikkels.
[bewerk] Medisch gebruik
Ketamine wordt nog steeds gebruikt bij kinderen en oudere mensen omdat het in verhouding tot andere anesthetica veel minder de ademhaling onderdrukt. Omdat bij het bijkomen uit de narcose ook hallucinogene bijverschijnselen merkbaar kunnen worden, wordt het middel vaak samen met een benzodiazepine toegediend om hallucinaties te voorkomen of te onderdrukken, bij de diergeneeskunde wordt vaak ketaval gebruikt, een combinatie van de benzodiazepine Diazepam (Valium) en ketamine.
[bewerk] Recreatief gebruik
In doseringen lager dan gebruikt voor narcose, wordt ketamine ook als drug gebruikt, het wordt dan Special K (ook Vitamin K of de afkorting ket worden gebruikt) genoemd. Ketamine wordt meestal gesnoven, maar sommige gebruikers nemen het ook oraal of spuiten het in. Om het middel te kunnen snuiven wordt de ketamine, die voor medische toepassingen in vloeibare vorm wordt gebruikt, uitgekookt tot een kristallijn poeder. Lagere doseringen maken de gebruiker dromerig, hogere doseringen kunnen leiden tot een K-Hole, waarbij de gebruiker zich amper bewust is van zijn omgeving en moeilijk kan bewegen. Lage dosissen ketamine worden ook als party-drugs gebruikt, waarbij de lichte dromerigheid en verzwakking van lichamelijke prikkels de gebruiker toelaten meer in de muziek op te gaan. Hogere dosissen zijn psychedelisch van aard en vereisen dat de gebruiker gaat liggen omdat bewegingen, evenwicht en tastzin sterk verstoord worden door de verdovende eigenschappen van de stof. De stof wordt dan ook geklassificeerd onder dissociatieve psychedelica, omdat het de gebruiker losmaakt van de waarnemingen van zijn lichaam.
Als ketamine gespoten wordt, wordt dat vaak intramusculair gedaan omdat intraveneus te intens is. Bij intraveneuze injectie is de gebruiker vaak al in de K-Hole voordat hij de naald kan verwijderen, hetgeen risico's met zich meebrengt. De K-Hole wordt beschreven als een transcendentale droomwereld waarover gebruikers soms zeggen dat zij daar God of entiteiten ontmoeten. De beschrijving van een K-hole komt sterk overeen met die van een bijna-doodervaring. Dit kan een zeer heftige ervaring zijn en kan zeer angstaanjagend overkomen op onervaren gebruikers.
De effecten van ketamine zijn kortdurend, waarbij injectie het kortst en orale inname het langst duurt, met een maximum van enkele uren. Ketamine is een van de weinige psychedelische drugs die verslaving kunnen veroorzaken.[bron?]
[bewerk] Externe links
- Unity drugsvoorlichting Meer informatie over ketamine als drug en andere drugs.
- Erowid Ketamine Vault.
| Algemene anesthetica |
|---|
|
Ethers: Diethylether · Vinylether |
