Heroïne
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Heroïne | |
|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | |
 Structuurformule |
|
| Algemeen | |
| Molecuulformule | C21H23NO5 |
| IUPAC |
(5R,6S)-4,5-Epoxy- 17-methylmorphin- 7-en-3,6-diyl)-diacetaat
|
| Andere namen |
acetomorfine; aspron; diacephin; diacetylmorphin; diaphorm
|
| SMILES |
CC(=O)O[C@H]1C=C[C@H]2[C@H]3CC4=C5 [C@]2([C@H]1OC5=C(C=C4)OC(=O)C)CCN3C
|
| CAS-nummer | 561-27-3 |
| EG/EINECS/ELINCS | 209-217-7 |
| Beschrijving | kleurloze kristallijne vaste stof |
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |
 T+, zeer giftig |
|
| Risico (R) en veiligheid (S) | R-zinnen: R26/27/28 S-zinnen: S22, S36/37/39, S45 |
| Fysische eigenschappen | |
| Aggregatietoestand | vast |
| Kleur | kleurloos |
| Smeltpunt | 173 °C |
| Kookpunt | 273 °C |
| Dampdruk | 1,012.10-7 Pa |
| Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar) | |
Heroïne (C21H23NO5 diacetylmorfine) is een kleurloos, geurloos, bitter smakend opiaat, bereid uit morfine, meestal voorkomend in de vorm van wit poeder of bruine, stugge, kristallen. Straatheroïne is vaak onzuiver en al dan niet opzettelijk vermengd met vulstoffen zoals melksuiker.
[bewerk] Gebruik
Heroïne is een sterk verslavende harddrug. Het werkt sneller dan morfine, daar bij de synthese van heroïne acetylgroepen aan het morfinemolecuul gekoppeld worden. Door deze acetylgroepen wordt het molecuul beter vetoplosbaar (lipofiel), en passeert heroïne sneller de bloed-hersenbarrière dan morfine. In de hersenen worden de acetylgroepen van het heroïnemolecuul afgesplitst waardoor weer een morfinemolecuul ontstaat, dat het effect op de hersenen geeft. Heroïne is goed oplosbaar in water en wordt bijvoorbeeld in het Verenigd Koninkrijk ook wel als krachtige pijnstiller gebruikt.
Heroïne wordt in Nederland meestal ingenomen door middel van inhaleren van de damp (chinezen). De heroïne wordt als poeder op een stukje aluminiumfolie verhit waardoor de heroïne smelt en daarna in dampvorm overgaat. Die damp wordt vervolgens door een rietje ingeademd.
Vroeger werd het ook vaak via een injectie ingenomen, maar mede door de angst voor aids is die groep gebruikers in Nederland kleiner geworden: de shottende gemeenschap zijn voornamelijk oudere (langgebruikende) gebruikers en gebruikers uit landen waar nog wel veel intraveneus gebruikt wordt. Voor injectie wordt het vaak opgelost in een licht zure vloeistof (bijvoorbeeld citroensap of met ascorbinezuur poeder) in een lepel die boven een vlammetje wordt verwarmd, waarna de oplossing door een filtreerpapiertje of watje heen, dat als filter voor vaste deeltjes dient, in een injectiespuit wordt opgezogen. Om de risico's van AIDS of HIV besmetting te verkleinen door gebruik van vieze naalden zijn in vele plaatsen in Nederland en ook daarbuiten spuitenruil programma's beschikbaar.
Een andere methode is snuiven: het rechtstreeks opsnuiven van de heroïnepoeder door de neus. Wordt niet als lekker ervaren maar geeft een rush die vergelijkbaar is met shotten (en dus sterker dan bij 'chinezen'). In Nederland wordt snuiven het meestgebruikt als roken niet of slechts heel lastig mogelijk is. (Bijvoorbeeld gebrek aan folie of vuur; bijvoorbeeld in cellen waarbij gedetineerde wel het middel heeft wat bijvoorbeeld verborgen was in zijn lichaam of aangeschaft in de gevangenis) en hij geen toegang heeft tot aluminiumfolie, vuur danwel injectienaalden. Snuiven wordt weinig toegepast, behalve in genoemde 'noodgevallen'.
Oraal gebruik (opeten of de oplossing drinken) is goed mogelijk maar geeft een minder intensieve 'flash' en is daarom onder verslaafden niet populair. Ook is het mogelijk om de heroïne in een sigaret te doen wat geen echte flash oplevert en ook duurder is dan spuiten.
Een overdosis heroïne is levensgevaarlijk omdat het de ademhaling onderdrukt. Deze onderdrukte ademhaling op zich hoeft niet direct levensbedreigend te zijn, maar de geïntoxiceerde persoon kan door de verlaagde zuurstofspanning in het bloed gaan braken. In combinatie met een verlaagd bewustzijn kan dit braaksel worden ingeademd waarna de persoon in kwestie kan stikken. Ernstige overdoses kunnen de ademhaling wel helemaal doen stoppen, maar bij gebruik van opiaten treedt gewenning op: een dosis die door een geroutineerde gebruiker goed wordt verdragen kan voor een beginner fataal zijn. Gebruik van alle opiaten leidt ook tot ernstige constipatie. Heroïne kan ook het hongergevoel onderdrukken waardoor mensen niet voldoende meer eten, met alle gezondheidsricico's van dien.
[bewerk] Herkomst
In de 20e eeuw was het grensgebied tussen Thailand, Laos en Birma (Gouden Driehoek) de grootste heroïneproducent. Momenteel bevinden zich in het (grens)gebied Afghanistan, Pakistan wat bekend staat als de Gouden Sikkel, de voornaamste leveranciers van de grondstof (papaver). Heroïne werd ontwikkeld omdat morfine te verslavend was en hier moest een alternatief voor komen. Helaas bleek dat heroïne een van de meest verslavende middelen zou zijn.
De bewerkingscyclus die de papaver ondergaat voordat het te boek staat als heroïne, omvat activiteiten die voor de gemiddelde boer niet haalbaar zijn.
Veel boeren in de Afghaanse en Pakistaanse regio zien geen mogelijkheid tot alternatieve exploitatie van de tot hun beschikbaar staande dorre gronden. De papaver, een van oudsher oersterk gewas, is eenvoudig te oogsten en brengt (relatief) veel geld op. Momenteel lopen er diverse internationale agricultiverende projecten om de betreffende boeren te voorzien van een verrijkte grond.
[bewerk] Behandeling verslaafden
Sinds begin 1999 (na afronding van een succesvolle testperiode) loopt in de regio’s Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Groningen, Heerlen, Eindhoven en Utrecht een experiment met heroïneverstrekking op medisch voorschrift. Onderzocht werd of heroïne op medisch voorschrift een gunstiger uitwerking heeft op de lichamelijke gezondheid en het psychisch functioneren dan uitsluitend methadon. Daarnaast werd bestudeerd of dit ook gold voor het gedrag, het sociale en maatschappelijke functioneren, illegaal druggebruik en de daaraan gerelateerde overlast.
Deelnemers waren mensen met een langdurige (vijf jaar of langer) heroïneafhankelijkheid (meestal ex-deelnemers aan methadonprogramma’s die in aanmerking kwamen voor hoge doseringen methadon). Vrijwel allemaal hadden ze een slechte lichamelijke conditie, ernstige psychische problematiek en gebruikten ze dagelijks heroïne. In 2002 verscheen de eindrapportage van de Centrale Commissie Behandeling Heroïneverslaafden (CCBH) (Van den Brink et al., 2002), die dit project ontwikkelde en uitvoerde. De CCBH vond dat een gecontroleerde behandeling met heroïne in combinatie met methadon effectiever was dan de continuering van behandeling met uitsluitend methadon. Groepen die zowel heroïne als methadon kregen, lieten de beste resultaten zien. Er was sprake van een verbetering van de gezondheid en/of sociaal functioneren en een scherpe reductie in tijd die besteed werd aan illegale activiteiten. Bij de controlegroepen lag dit percentage lager. De commissie concludeerde dat de gecontroleerde verstrekking van heroïne een nuttige aanvulling kan zijn op het bestaande behandelaanbod. Het experiment wordt momenteel voortgezet in de bestaande regio’s.
| Algemene anesthetica |
|---|
|
Ethers: Diethylether · Vinylether |
