Honger

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Honger is het biologische signaal van het lichaam dat er behoefte aan eten is. Het wordt veroorzaakt door de daling van het glycogeen-gehalte in de lever tot onder een bepaald niveau . Een mens kan in principe tot vijftig dagen zonder voedsel, maar geen drie dagen zonder drinken (zie ook: dorst). Ook het teveel eten na een periode van honger kan leiden tot de dood.

Honger wordt vaak onderscheiden van trek of appetijt: bij honger is er een acute noodzaak om voedsel tot zich te nemen, omdat anders ernstige lichamelijke schade kan ontstaan. Daarentegen kan men echter trek hebben zonder dat de primaire levensbehoefte aan voedsel in het gedrang is.

In tegenstelling tot honger, die onvrijwillig is, kan men ervoor kiezen om te vasten, dit is zich gedurende een periode te onthouden van voedsel, meestal vanuit een religie of andere overtuiging. Een hongerstaking is een vasten om geweldloos pressie uit te oefenen, doorgaans voor een politiek doel.

Ook overdrachtelijk kan honger tot grote nood leiden. Geestelijke honger is de ervaring van gebrek aan culturele en spirituele impulsen.

842.000.000 mensen gaan dagelijks met honger naar bed. Toch produceert de wereld genoeg voedsel voor iedereen. Indien iedereen de Westerse levensstijl zou aannemen zou de hedendaagse wereldvoedselproductie niet volstaan. Onze bioproductieve oppervlakte op aarde is niet groot genoeg.

[bewerk] Externe links

• Wereld Honger Kaart (van het United Nations World Food Programme)