Charles Louis Alphonse Laveran
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Charles Louis Alphonse Laveran (Parijs, 18 juni 1845 – aldaar, 18 mei 1922) was een Frans medicus.
In 1880 ontdekte hij dat de oorzaak van malaria protozoa zijn, de eerste keer dat protozoa de oorzaak van een ziekte bleken. In 1901 beschreef hij de trypanosomen van de mal de calderas. Voor dit werk en latere ontdekkingen op het gebied van ziekten door protozoön verwekt kreeg hij in 1907 de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde.
Alphonse Laveran ligt begraven op het Cimetière du Montparnasse in Parijs.
[bewerk] Externe link
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (1901-1925) |
|
1901: Behring | 1902: Ross | 1903: Finsen | 1904: Pavlov | 1905: Koch | 1906: Golgi, Ramón y Cajal | 1907: Laveran | 1908: Mechnikov, Ehrlich | 1909: Kocher | 1910: Kossel | 1911: Gullstrand | 1912: Carrel | 1913: Richet | 1914: Bárány | 1919: Bordet | 1920: Krogh | 1922: Hill, Meyerhof | 1923: Banting, Macleod | 1924: Einthoven |
