Alexander III van Schotland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Alexander III

1241-1286
Koning van Schotland
Periode 1249–1286 Voorganger Alexander II Opvolger Margaretha
Vader Alexander II van Schotland Moeder Maria van Coucy Dynastie huis Dunkeld

Alexander III (Gaelisch: Alasdair III) (Roxburgh, 4 september 1241 - bij Kinghorn, 19 maart 1286) was Koning van Schotland van 1249 tot aan zijn dood. Alexander werd op zijn achtste koning toen zijn vader, Alexander II, op 6 juli 1249 overleed. Op 13 juli 1249 werd de nieuwe koning in Scone ingehuldigd.

Gedurende zijn minderjarigheid was er een strijd tussen twee facties aan het hof. De ene factie werd geleid door Walter Comyn, graaf van Menteith, de andere door Alan Durward, opperrechter van Schotland. Walter Comyn had de overhand in de eerste jaren van Alexander's minderjarigheid. Toen Alexander III in 1251 trouwde met Margaretha van Engeland, de dochter van Hendrik III van Engeland, eiste Hendrik dat Schotland zich aan hem zou onderwerpen. Alexander weigerde hier echter gehoor aan te geven. In 1255 was er een ontmoeting tussen Hendrik en Alexander in Kelso. Met hulp van de Engelse koning slaagde Alan Durward erin om Walter Comyn te vervangen als regent. Comyn bleef echter invloedrijk en twee jaar later gijzelde hij de jonge koning, waarmee hij Durward dwong hem een gelijk aandeel te geven in het landsbestuur.

Nadat hij in 1262 meerderjarig geworden was, maakte Alexander bekend dat hij de expansiepolitiek in de Westelijke Eilanden (Buiten-Hebriden), begonnen door zijn vader, voort wilde zetten. Hij claimde de eilanden ten overstaan van koning Haakon IV van Noorwegen, de heerser over de eilanden. Haakon wees de claim af en bereidde een invasie in Schotland voor. In 1263 resulteerde dat in de Slag bij Largs. De slag eindigde onbeslist, maar de invallende winter dwong Haakon om zich terug te trekken naar de Orkney-eilanden, waar hij korte tijd later stierf. In 1265 werden de eilanden in het Verdrag van Perth, tegen een kleine monetaire vergoeding en erkenning van de Noorse soevereiniteit over de Orkney- en Shetland-eilanden, aan Schotland gegeven.

In 1274 overleed Alexanders vrouw. Samen hadden ze drie kinderen gekregen:

1. Margaretha (28 februari 1260 - 9 april 1283), trouwde met koning Eirik II van Noorwegen en moeder van Margaretha, koningin van Schotland van 1286-1290
2. Alexander (21 januari 1263 - 28 januari 1283), gehuwd mat Margaretha, dochter van Gwijde van Dampierre, graaf van Vlaanderen,
3. David (20 maart 1272 - juni 1281)

Nadat al zijn kinderen kort na elkaar waren overleden werd de troonopvolging een belangrijke staatsaangelegenheid. In 1284 bewoog koning Alexander het Schotse parlement ertoe om zijn kleindochter Margaretha, de dochter van de Noorse koning, als zijn erfgename te erkennen. Op 1 november 1285 trouwde Alexander met Yolande van Dreux, dochter van Robert IV, zodat hij mannelijke nakomelingen kon verwekken.

De hoop op een mannelijke troonopvolger werd de bodem ingeslagen toen de koning op 19 maart 1286, tijdens een nachtelijke rit nabij Kinghorn, Fife, van zijn paard viel. Hij verloor zijn begeleiders uit het oog en viel van een hoge klif met de dood tot gevolg. Zijn lichaam spoelde de volgende dag aan aan de kust. De dood van de koning stortte Schotland in een politieke crisis. Zijn vrouw Yolande was zwanger, maar het kind werd dood geboren. Margaretha, Jonkvrouw van Noorwegen, werd koningin, maar stierf in 1290, onderweg naar Schotland. 13 troonpretendenten eisten de troon op. Men deed een beroep op koning Eduard I van Engeland om te bemiddelen en op 30 november 1292 wees hij John Balliol aan als Koning van Schotland. De bloeiperiode van Schotland kwam met Alexanders dood ten einde, omdat Eduard I steeds meer zeggenschap in Schotse aangelegenheden wilde hebben. Toen John Balliol in 1296 in opstand kwam, werd het Schotse leger in de Slag bij Dunbar in de pan gehakt, waarna Schotland werd gereduceerd tot een vazalstaat van Engeland.

Koningen van Schotland

Kenneth I • Donald I • Constantijn I • Aedh • Eochaid • Giric • Donald II • Constantijn II • Malcolm I • Indulf • Dubh • Culen • Kenneth II • Constantijn III • Kenneth III • Malcolm II • Duncan I • Macbeth • Lulach • Malcolm III • Donald III • Duncan II • Donald III • Edmund • Edgar • Alexander I • David I • Malcolm IV • Willem I • Alexander II • Alexander III • Margaretha • Jan • Robert I • David II • Robert II • Robert III • Jacobus I • Jacobus II • Jacobus III • Jacobus IV • Jacobus V • Maria I • Jacobus VI • Karel I • Karel II • Jacobus VII • Maria II • Willem II • Anna