John Balliol
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 1240-1313 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Koning van Schotland | ||||||
|
||||||
|
John Balliol (?, rond 1240 of 1249/50 - in Picardië, tussen 4 maart 1313 en 4 januari 1314) was in 1290 één van de dertien kandidaten voor de Schotse kroon. Hij kreeg de steun van de clan van de Comyns. De Engelse koning Edward I werd door de Schotse clans aangewezen als "scheidsrechter". Hij wees Balliol aan, die daarmee min of meer een vazal werd van de Engelse koning.
John Balliol regeerde van 1291 tot 1296. Zijn val werd ingeluid toen Edward hem vroeg om mee ten oorlog te trekken tegen Frankrijk. Hij weigerde en sloot in plaats daarvan een pact met Frankrijk en Noorwegen: de auld alliance. Hiervoor verwijderde Edward de koningstekenen van zijn mantel; dit leverde hem de bijnaam "Toom tabard" (lege jas) op.
Hij werd verslagen, gedwongen af te treden en opgesloten in de Tower. Na enige tijd mocht hij in Franse ballingschap gaan.
John Balliol was de zoon van John Balliol, vijfde baron van Balliol, Heer van Galloway, en Vrouwe Devorgilla.
Na de dood van Robert I van Schotland in 1329 probeerde Edward Balliol, zoon van John Balliol, tevergeefs koning van Schotland te worden.
[bewerk] Zie ook
| Koningen van Schotland |
|---|
|
Kenneth I • Donald I • Constantijn I • Aedh • Eochaid • Giric • Donald II • Constantijn II • Malcolm I • Indulf • Dubh • Culen • Kenneth II • Constantijn III • Kenneth III • Malcolm II • Duncan I • Macbeth • Lulach • Malcolm III • Donald III • Duncan II • Donald III • Edmund • Edgar • Alexander I • David I • Malcolm IV • Willem I • Alexander II • Alexander III • Margaretha • Jan • Robert I • David II • Robert II • Robert III • Jacobus I • Jacobus II • Jacobus III • Jacobus IV • Jacobus V • Maria I • Jacobus VI • Karel I • Karel II • Jacobus VII • Maria II • Willem II • Anna |
