ജെഫ്രി ചോസര്
വിക്കിപീഡിയ, ഒരു സ്വതന്ത്ര വിജ്ഞാനകോശം.
ജെഫ്രി ചോസര് | |
---|---|
ചോസര്: കാസെല് വരച്ച ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് ഇംഗ്ലണ്ട് എന്ന ചിത്രത്തില് നിന്ന് - 1902. |
|
തൊഴില് | എഴുത്തുകാരന്, കവി, തത്വചിന്തകന്, ബ്യൂറോക്രാറ്റ്, നയതന്ത്രജ്ഞന് |
ദേശീയത | ഇംഗ്ലീഷ് |
ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയില് രചന നടത്തിയ ആദ്യത്തെ പ്രധാന കവി [1] എന്നതിനു പുറമേ തത്ത്വചിന്തകനും, സര്ക്കാര് സേവകനും നയതന്ത്രജ്ഞനും ആയിരുന്നു ജെഫ്രി ചോസര് (1343? – ഒക്ടോബര് 25, 1400). കാന്റര്ബറി റ്റേല്സ് എന്ന വിഖ്യാത കഥാസമാഹാരത്തിന്റെ രചയിതാവാണ് അദ്ദേഹം. ഇംഗ്ലീഷ് കവിതയുടെ പിതാവെന്ന് ചോസര് വിശേഷിക്കപ്പെടുന്നു.
ഉള്ളടക്കം |
[തിരുത്തുക] ജനനം, വിദ്യാഭ്യാസം
ചോസര് എന്ന പേരിനര്ഥം ചെരുപ്പുകുത്തി എന്നാണെങ്കിലും അച്ഛനും മുത്തച്ഛനും ലണ്ടണില് വീഞ്ഞുവില്പ്പനക്കാരായിരുന്നു. ലണ്ടണിലെ താരതമ്യേന സമ്പന്നനായ വീഞ്ഞുവ്യാപാരി ജോണ് ചോസറുടേയും ഭാര്യ ആഗ്നസിന്റേയും പുത്രനായിരുന്നു ചോസര്. കൃത്യമായ ജനനവര്ഷം ഉറപ്പില്ല. ചോസറുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങളും ലഭ്യമല്ല. ഇന്നര് റ്റെമ്പിള് എന്ന സ്ഥലത്ത് അദ്ദേഹം നിയമം പഠിച്ചിരിക്കാം എന്ന് അനുമാനിക്കപ്പെടുന്നു. കലാലയ പരിശീലനം ലഭിച്ചോ എന്നു നിശ്ചയമില്ലെങ്കിലും, ചോസറുടെ കൃതികള് പ്രകടമാക്കുന്ന വിപുലമായ അറിവില് നിന്ന്, അദ്ദേഹത്തിനു നല്ല വിദ്യാഭ്യാസം ലഭിച്ചുവെന്ന് അനുമാനിക്കാം. ഇംഗ്ലീഷ് കൂടാതെ, ലത്തീന്, ഫ്രഞ്ച്, ഇറ്റാലിയന് ഭാഷകള് അദ്ദേഹത്തിനു വശമായിരുന്നു.[2] അക്കാലത്തെ തത്ത്വവീക്ഷണങ്ങളുമായും, മത-രാഷ്ട്രീയ ചിന്തകളുമായും നല്ല പരിചയം ചോസറുടെ കൃതികള് കാണിക്കുന്നുണ്ട്. അപ്പോക്രിഫയിലേതടകം ബൈബിളിലെ എല്ലാ ഗ്രന്ഥങ്ങളിലും ചോസര്ക്ക് അവഗാഹമുണ്ടായിരുന്നു.
[തിരുത്തുക] രാജസേവനം, സൈനികദൗത്യം, തടവ്
ചോസര് കുടുംബത്തിന് രാജകുടുംബവുമായി അടുപ്പമുണ്ടായിരുന്നു. ബാലനായ ജെഫ്രി ചോസര് എഡ്വേര്ഡ് മൂന്നാമന് രാജാവിന്റെ മകന്റെ ഭാര്യ എലിസബത്തിന്റെ പരിചാരകനായി നിയമിക്കപ്പെട്ടു.[3] ചോസര് പരാമര്ശിക്കപ്പെടുന്ന ആദ്യത്തെ രേഖ, യജമാനത്തിയുടെ വീട്ടിലെ കണ്ക്കുപുസ്തകമാണ്. അതനുസരിച്ച് 1357-ല് അവര് ചോസര്ക്ക് ഒരു ചെറിയ മേല്ക്കുപ്പയവും, ഒരു ജോഡി ചെരുപ്പുകളും ചുവപ്പും കറുപ്പും നിറങ്ങളുള്ള ഏതാനും കാലുറകളും വാങ്ങിക്കൊടുത്തു. അക്കാലത്ത് ഏതു യുവാവും കൊതിക്കുന്ന ഒരു ജോലിയായിരുന്നു അത്തരം പരിചാരകസ്ഥാനം. രാജകുടുംബവുമായുള്ള ഈ സഹവാസം ചോസറെ അഭിജാതവര്ഗത്തിന്റെ മര്യാദകളും ആചാരവിധികളുമായി പരിചയപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടാകാം എന്നും വായനക്കരെ ഏറ്റവും ഉപചാരപൂര്വം സമീപിക്കുന്ന ഇംഗ്ലീഷ് എഴുത്തുകാരനാണ് അദ്ദേഹമെന്നതിന്റെ രഹസ്യം അതാവാം എന്നും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. [4]ഇംഗ്ലണ്ടും ഫ്രാന്സുമായുള്ള നൂറ്റാണ്ടുയുദ്ധം (Hundred Years' War) നടക്കുന്ന സമയമായിരുന്നു അത്. 1359-ല് ചോസര്, ഇംഗ്ലണ്ട് ഇടക്കിടെ ഫ്രാന്സിലേക്ക് അയച്ചിരുന്ന ആക്രമണസംഘങ്ങളിലൊന്നില് അംഗമാവുകയും ഫ്രാന്സില് തടവിലാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. രാജാവിന്റെ സംഭാവനയായ 16 പൗണ്ട് കൂടി ഉള്പ്പെട്ട മോചനദ്രവ്യം കൊടുത്ത് 1360-ല് അദ്ദേഹത്തെ മോചിപ്പിച്ചു. ഫ്രാന്സില് വച്ച് അദ്ദേഹം ഫ്രഞ്ച് സാഹിത്യവുമായി പരിചയത്തിലായി എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു.
[തിരുത്തുക] വിവാഹം
1366-ല് ചോസര് വിവാഹിതനായി. ഫിലിപ്പാ റോയറ്റ് ആയിരുന്നു വധു. രാജ്ഞിയുടെ സഹായി ആയിരുന്നു അവര്. അവര്ക്ക് മൂന്നോ നാലോ മക്കള് ഉണ്ടായിരുന്നു. ദാമ്പദ്യജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളിലെ തണുപ്പന് പരാമര്ശങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്, ചോസറുടെ ദാമ്പദ്യം അത്ര സന്തോഷപ്രദമായിരുന്നിരിക്കില്ല എന്നു പലരും അനുമാനിക്കുന്നുണട്. ഫിലിപ്പാ 1387-നടുത്ത് മരിച്ച് എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു.
[തിരുത്തുക] നയതന്ത്രദൗത്യങ്ങള്
ഇതിനിടെ1367-നും 1378-നും ഇടക്ക് ചോസര് വിദേശത്തുള്ള നയതന്ത്രദൗത്യങ്ങള്ക്ക് പലവട്ടം നിയോഗിക്കപ്പെട്ടു. ഇറ്റലിയിലെക്കുള്ള ഇത്തരം യാത്രകളിലൊന്നില് 1372-73-ല് അദ്ദെഹം ഇറ്റാലിയന് സാഹിത്യകാരന്മാരായ പെട്രാര്ക്കിനെയും ജിയോവാനി ബൊക്കേച്ചിയോയെയും കണ്ടിരിക്കാമെന്നു കരുതപ്പെടുന്നു.
[തിരുത്തുക] സര്ക്കാര് സേവനം
അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഴിവുകളെ അംഗീകരിച്ച് ഭരണാധികാരികള് ചോസര്ക്ക് പ്രത്യേകം അടിത്തൂണുകളും മറ്റ് ആനുകൂല്യങ്ങളും അനുവദിച്ചു നല്കുകയും സ്വദേശത്തുതന്നെ പല സര്ക്കാര് തസ്തികകളിലും നിയമിക്കുകയും ചെയ്തു. 1374-ല് ലണ്ടണ് തുറമുഖത്തിന്റെ കസ്റ്റംസ് വിഭാഗത്തിന്റെ ധനകാര്യ മേല്നോട്ടക്കാരന് (കംപ്ട്രോളര്) ആയി. 12 വര്ഷത്തോളം ഈ ജോലിയില് തുടര്ന്നു. 1386-ല് അദ്ദേഹം കെന്റില് ക്രമസമാധാനപാലനത്തിനു ചുമതലക്കാരന്(Justice of the Peace) ആയിരുന്നതിനൊപ്പം അവിടെനിന്നുള്ള പാര്ലമെന്റ് അംഗവുമായി. എന്നാല് രഷ്ട്രീയസാചര്യങ്ങളിന് വന്ന മാറ്റത്തെതുടര്ന്ന്, ആ വര്ഷം ഡിസംബര് മുതല് സര്ക്കാര് ചുമതലകളില് നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടു. ചോസറുടെ ഔദ്യോഗികജീവിതത്തിന്റെ നല്ലകാലം കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഭരണത്തിലെ സമവാക്യങ്ങള് വീണ്ടും അനുകൂലമായതിനെത്തുടര്ന്ന് 1389-ല് സര്ക്കാര് മരാമത്ത് പണികളുടെയും ലണ്ടണില് തേംസ് നദിയുടെ തീരം സംരക്ഷിക്കുന്നതിന്റേയും ചുമതലകള് അദ്ദേഹത്തിനു ലഭിച്ചെങ്കിലും ഇത് അധികനാള് നീണ്ടുനിന്നില്ല. 1390-ല് സര്ക്കാര് ജോലിസംബന്ധമായി യാത്രചെയ്യുന്നതിനിടെ ഒരുദിവസം തന്നെ രണ്ടുവട്ടം അദ്ദേഹം കൊള്ളയടിക്കപ്പെട്ടപ്പോള് നഷ്ടപ്പെട്ട സര്ക്കാര്വക പണം പണം തിരികെ അടക്കുന്നതില് നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടെങ്കിലും 1391-ല് വീണ്ടും ചുമതലകളില് നിന്ന് വിരമിക്കപ്പെട്ടു. തുടര്ന്ന് പൊതുവില് സാമ്പത്തിക ഞെരുക്കത്തിന്റെ സമയമായിരുന്നു. 1386-ല് ഔദ്യോഗികജീവിതത്തിന്റെ സുവര്ണ്ണകാലം കഴിഞ്ഞതിനുശേഷമുള്ള സമയമാണ് ചോസര് എഴുത്തിന് കൂടുതല് സമയം കണ്ടെത്തി കാന്റര്ബറി കഥകളടക്കമുള്ള സ്മരണീയമായ രചനകളൊക്കെ നടത്തിയത് എന്നും പറയേണ്ടതുണ്ട്.[5]
[തിരുത്തുക] മരണം
ഇടക്കു അനുവദിച്ചു കിട്ടിയ അടിത്തൂണിന്റേയും മറ്റും ബലത്തില് ചോസര് 1399-ല് വെസ്റ്റ്മിനിസ്റ്ററിലെ സെയ്ന്റ് മൈക്കിള്സ് പള്ളിയുടെ തോട്ടത്തില് ഒരു താമസസ്ഥലം കണ്ടെത്തി. അവിടെ 1400 ഒക്ടോബര് 25-ന് അദ്ദേഹം മരിച്ചു എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു. ചോസര് കൊലചെയ്യപ്പെടുകയാണുണ്ടായത് എന്നും വാദമുണ്ട്. വെസ്റ്റ്മിനിസ്റ്റര് ആബിയില് അദ്ദേഹം സംസ്കരിക്കപ്പെട്ടു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംസ്കാരസ്ഥാനത്തെ കേന്ദ്രീകരിച്ചാണ് അവിടത്തെ പ്രസിദ്ധമായ കവികളുടെ മൂല(Poet's Corner) പിന്നീട് വികസിച്ചത്. അതിന്റെ കേന്ദ്രസ്ഥാനത്താണ് ചോസറുടെ അന്ത്യവിശ്രമം.
[തിരുത്തുക] ചോസറുടെ ഭാഷ
ഷേക്സ്പിയറിനും രണ്ടു നൂറ്റാണ്ടു മുന്പു ചോസര് ഉപയോഗിച്ച ഭാഷ ഇന്ന് പ്രയോഗത്തിലിരിക്കുന്ന ഇംഗ്ലീഷില് നിന്ന് വളരെ വ്യത്യസ്ഥമാണെന്ന് പറയേണ്ടതുണ്ട്. വിദഗ്ധന്മാരല്ലാത്തവരില്, ഇംഗ്ലീഷ് സാമാന്യം നന്നായി അറിയാവുന്നവര്ക്കു പോലും, ചോസറുടെ കൃതികള് ഇന്ന് മൊഴിമാറ്റം കൂടാതെ വായിച്ചാസ്വദിക്കുക ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. കാന്റര്ബറികഥകളില് ഒരിടത്ത്, ഈ ലോകത്തില് ദുരിതത്തിന്റെ വീഥിയിലെ തീര്ഥാടകരാണ് നാമൊക്കെയെന്നും മരണം എല്ലാ ലൗകികദുഖങ്ങള്ക്കും അറുതിവരുത്തുമെന്നും പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ഇങ്ങനെയാണ്:- [6].
This world nys but a thurghfare ful of wo,
And we been pilgrymes, passing to and fro.
Deet is an end of every worldly soore
ഇന്നത്തെ ഇംഗ്ലീഷില് അതിന്റെ ഒരു പുനരാഖ്യാനം ഇങ്ങനെയാണ്:-
This world is but a thoroughfare of woe
And we are pilgrims passing to and fro.
Death is the end of every worldly sore.
[തിരുത്തുക] രചനകള്
[തിരുത്തുക] ആദ്യകാല കഥകള്
പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണടില് എഴുതപ്പെട്ട റോസിന്റെ പ്രണയകഥ (Roman de la Rose) എന്ന ഫ്രെഞ്ച് കൃതി ചോസറെ വളരെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു. ആ കൃതി അദ്ദേഹം പരിഭാഷപ്പെടുത്തി എന്നു പറയപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും അക്കാര്യത്തില് പണ്ഡിതന്മാര്ക്കിടയില് അഭിപ്രായൈക്യമില്ല. ചോസറുടെ പ്രധാനകൃതികളില് ആദ്യത്തേത് ഡച്ചിസിന്റെ പുസ്തകം (The Book of the Duchess) എന്ന കൃതിയാണ്. വളരെക്കാലം ചോസറുടെ പ്രധാന പ്രോത്സാഹകനായിരുന്ന ജോണ് ഗോണ്ടിന്റെ പത്നിയുടെ മരണത്തിലുള്ള വിലാപമാണത്. അതിലും അക്കാലത്തുതന്നെ എഴുതിയ കീര്ത്തിയുടെ വീട് (House of Fame) പക്ഷികളുടെ പാര്ലമെന്റ് (Parliament of Foules) എന്നീ കൃതികളിലും ദാന്റേ, ബൊക്കേച്ചിയോ തുടങ്ങിയ ഇറ്റാലിയന് സാഹിത്യകരന്മാരുടെ സ്വാധീനം പ്രകടമാണ്. കവിയെ ഒരു കഴുകന് റാഞ്ചിയെടുത്ത് കീര്ത്തിദേവതയുടെ കൊട്ടാരത്തിലേക്കു കൊണ്ടുപോകുന്നതിന്റെ ഫലിതംനിറഞ്ഞ കഥയാണണ് കീര്ത്തിയുടെ വീട്. പക്ഷികളുടെ പാര്ലമെന്റില് പലവര്ഗ്ഗം പക്ഷികള് ഒന്നുചേര്ന്ന് പ്രേമത്തെക്കുറിച്ച് ചര്ച്ച ചെയ്യുന്നതിന്റെ ചിത്രീകരണമാണ്.
[തിരുത്തുക] ജീവചരിത്രം, തത്ത്വചിന്ത
അക്കാലത്തുതന്നെ ചോസര് സിസിലിയാ എന്ന വിശുദ്ധയുടെ ഒരു ജീവചരിത്രവും എഴുതി. മറ്റൊരു രചന റോമന് തത്ത്വചിന്തകന് ബൊയീത്തിയസ് എഴുതിയ തത്ത്വചിന്തയുടെ സമാശ്വാസം (Consolations of Philosophy) എന്ന പ്രഖ്യാതകൃതിയുടെ പരിഭാഷ ആയിരുന്നു. ലോകത്തിലെ അനീതികള്ക്കു നടുവില് ദൈവനീതിയിലും പരിപാലനയിലും വിശ്വാസം പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന കൃതിയാണത്. ആ പരിഭാഷ അത്ര വ്യക്തതയില്ലാത്തതാണെന്നാണ് പൊതുവേ അഭിപ്രായം.[7]
[തിരുത്തുക] ട്രോയ്ലസും ക്രെസിഡായും
കാന്റര്ബറി കഥകള് കഴിഞ്ഞാല് ചോസറുടെ ഏറ്റവും പ്രധാനകൃതി ട്രോയ്സലും ക്രെസിഡായും(Troilus and Criseyde) എന്ന പ്രേമകഥയാണ്. ട്രോയിയിലെ രാജകുമാരന് ട്രോയിലസാണ് മുഖ്യകഥാപാത്രം. ആ കഥയുടെ ദുഖപര്യവസാനത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്, ക്ഷണികമായ ഐഹികപ്രേമത്തിനു പകരം എന്നും നിലനില്ക്കുന്ന ദൈവസ്നേഹത്തില് വിശ്വാസമര്പ്പിക്കുവാന് ചോസര് ചെറുപ്പക്കാരെ ഉപദേശിക്കുന്നുണ്ട്. കഥയുടേയും കഥാപാത്രങ്ങളുടേയും സങ്കീര്ണത കണക്കിലെടുത്ത്, ഈ കൃതി ആദ്യത്തെ നോവല് എന്നു വിശേഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[8]
[തിരുത്തുക] കാന്റര്ബറി കഥകള്
കാന്റര്ബറിയിലെ രക്തസാക്ഷിയായ വിശുദ്ധ തോമസ് ബെക്കിറ്റിന്റെ
പള്ളിയിലേക്ക് മുപ്പതോളം ആളുകളുടെ ഒരു സംഘം നടത്തുന്ന തീര്ഥാടനത്തിന്റെ കഥയാണ് കാന്റര്ബറികഥകളെന്ന കഥാസമാഹാരത്തിന്റെ ചട്ടക്കൂട്. യാത്രക്കുമുന്പ് തീര്ഥാടകര് ലണ്ടണിലെ റ്റബേര്ഡ് സത്രത്തില് ഒത്തുകൂടിയപ്പോള്, നേരം പോക്കിനായി ഓരോരുത്തരും അവരവര്ക്ക് അറിയാവുന്ന കഥകള് മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കുവക്കണമെന്ന ആശയം മുന്നോട്ടുവച്ചത് സത്രം ഉടമയായിരുന്നു. ഏറ്റവും നല്ല കഥ പറയുന്ന ആള്ക്ക് സൗജന്യഭക്ഷണവും അയാള് വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. കാന്റര്ബറിയിലേക്കും തിരിച്ചുമുള്ള യാത്രയില് ഓരോ തീര്ഥാടകനും ഒരു വഴിക്ക് രണ്ടു കഥ വച്ച് പറയണം എന്നായിരുന്നു വ്യവസ്ഥ. ഒരു തീര്ഥാടകന്റെ വക നാലു കഥ എന്ന ഈ കണക്കനുസരിച്ച് കാന്റര്ബറി കഥകള് നൂറിലേറെ ഉണ്ടാകേണ്ടതാണ്. എന്നാല്, ചോസറുടെ ഈ ബൃഹദ്പദ്ധതി പൂര്ത്തിയാക്കതെ പോയതുകൊണട്, ഇന്നുള്ള സമാഹാരത്തില് ഇതിന്റെ ഏതാണ്ട് നാലിലൊന്ന് കഥകളേയുള്ളു.
സമാഹാരം തുടങ്ങുന്നത് അതീവഹൃദ്യമായ ഒരാമുഖത്തോടെയാണ്(Prologue). ഇതില് ചോസര് തീര്ഥാടകസംഘത്തിലെ അംഗങ്ങളെ ഓരോരുത്തരെയായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. പതിനാലാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഇംഗ്ലണ്ടിന്റെ ഒരു പരിഛേദമാണ് ചോസര് പ്രസിദ്ധമായ ഈ ആമുഖത്തില് കാണിച്ചുതരുന്നത്. (ലോക)സാഹിത്യത്തില് ഒരിടത്തും, ഒരു മുഴുവന് ജനതയുടേയും രേഖാചിത്രമായ ഈ ആമുഖത്തോടു താരതമ്യപ്പെടുത്തവുന്നതായി ഒന്നുമില്ലെന്നും, ധനവാനേയും ദരിദ്രനേയും, വൃദ്ധനേയും യുവാവിനേയും, ആണിനേയും പെണ്ണിനേയും, പുരോഹിതനേയും വിശ്വാസിയേയും, പണ്ഡിതനേയും പാമരനേയും, ദര്വൃത്തനേയും സദാചാരിയേയും, കരയിലും കടലിലും, പട്ടണത്തിലും നാട്ടിന്പുറത്തുമായി അതിശയോക്തി കലര്ത്താതെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ് അതിലെന്നും ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[9]
പൊതുവായ ഈ ആമുഖത്തിന് ശേഷം ഓരോരുത്തരായി കഥകള് പറയുന്നു. മിക്കവരും കഥകള്ക്ക് മുന്പ് മുഖവുരയായി ചിലത് പറയുന്നുണട്. ഈ മുഖവുരകളില് പലതും, കഥപോലെ തന്നെ രസകരമാണ്. എവിടേയും ലോകോക്തികളും തത്ത്വവിചാരവും നിറഞ്ഞുനില്ക്കുന്നു. അതിനൊപ്പം ഒരിക്കലും ചോസറെ വിട്ടുപിരിയാത്ത ഫലിതവും. ചിലപ്പോള് അത് ഉപദേശത്തിന്റെ രൂപത്തിലാണ്. തന്റെ കഥയുടെ മുഖവുരയില് മില്ലുടമ തരുന്ന ഒരുപദേശം ഇതാണ്:-
One shouldn't be too inquisitive in life
Either about God's secrets or one's wife
(ഭാര്യയുടേയും ദൈവത്തിന്റേയും രഹസ്യങ്ങളുടെ കാര്യത്തില്
ഏറെ ജിജ്ഞാസ ഒരുത്തനും നന്നല്ല.)
പലപ്പോഴും ഫലിതം സൃഷ്ടിക്കുന്നത്, കഥപറയുന്ന തീര്ഥാടകക്കിടയിലെ സ്നേഹ-ദ്വേഷങ്ങളുടെ രസതന്ത്രമാണ്. കാര്യസ്ഥന്മാരെ(Reeves) പരിഹസിക്കുന്ന കഥയായിരുന്നു മില്ലുടമ പറഞ്ഞത്. ധാന്യം പൊടിക്കാന് കൊണ്ടുവരുന്നവരില് നിന്ന് അധികകൂലിവാങ്ങുന്നത് ശീലമാക്കിയിരുന്ന ഒരു മില്ലുടമയെ പറ്റിച്ച് അയാളുടെ വീട്ടില് രാത്രി കഴിച്ച് അയാളുടെ ഭാര്യയും മകളുമായി രമിച്ച രണ്ടു കേംബ്രിഡ്ജ് സര്വകലാശാലാ വിദ്യാര്ഥികളുടെ കഥ പറഞ്ഞാണ് കാര്യസ്ഥന് ഇതിനു പകരം വീട്ടിയത്.കഥകള് തമ്മിലും അവ പറയുന്നവര് തമ്മിലുമുള്ള രസകരമായ ഈ കൊടുക്കല്വാങ്ങല് കാന്റര്ബറി കഥകളില് ഉടനീളമുണ്ട്.[10] കഥകളിലെ ദ്വയാര്ഥപ്രയോഗങ്ങള് നിറഞ്ഞ ഫലിതം പലപ്പോഴും സഭ്യതയുടെ അതിരു ലംഘിക്കുന്നുവെന്ന് തോന്നിയേക്കാം.
Three times the night, from midnight into morn,
The miller's daughter, helped me grind my corn.
എന്നാണ് മില്ലുടമയെ പറ്റിച്ച വിദ്യാര്ഥികളിലൊരുവന് രാത്രിയിലെ തന്റെ അനുഭവത്തെപ്പറ്റി നേരം വെളുത്തപ്പോള് പറഞ്ഞത്.[11]
കഥപറയുന്നവരും കേള്ക്കുന്നവരും ക്രൈസ്തവതീര്ഥാടകരായിരുന്നു. തീര്ഥാടകസംഘത്തില് സന്യാസവൈദികനും, കന്യസ്ത്രീയും ആശ്രമാധിപനും ഒക്കെയുണ്ട്. എന്നിട്ടും മതസ്ഥാപനങ്ങളും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവരും ചോസറുടെ പരിഹാസത്തിന്റെ പ്രധാന ഇരകളില് പെട്ടു. തുടക്കത്തിലെ ആമുഖത്തില്, തീര്ഥാടകരില് ഒരുവനായ സന്യാസവൈദികനെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്, തന്റെ അടുത്ത് കുംബസാരത്തിനെത്തുന്നവരില് നല്ല സംഭാവന തരുന്നവരോട് അയാള് വളരെ മയത്തില് പെരുമാറിയിരുന്നു എന്നാണ്. സംഭാവനയുടെ വലിപ്പം പാപിയുടെ പശ്ചാത്താപത്തിന്റെ ആഴം അറിയാനുള്ള അളവുകോലായിരുന്നു അയാള്ക്ക്. പോകുന്ന പട്ടണങ്ങളിലെല്ലാമുള്ള മദ്യഷാപ്പുകളും അവിടത്തെ പരിചാരികമാരെയും അയാള്ക്ക് പരിചയമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല് കുഷ്ടരോഗികളും യാചകരും മറ്റുമായുള്ള സംസര്ഗം തന്റെ നിലക്ക് ചേരുന്നതല്ല എന്ന് അയാള്ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.
[തിരുത്തുക] കവിയുടെ കുമ്പസാരം
കാന്റര്ബറി കഥകളുടെ ഒടുവില് ചോസര് ഒരു 'തള്ളിപ്പറയല്'(Retraction) എഴുതിച്ചേര്ത്തിട്ടുണ്ടെന്നത് അതിന്റെ വായനക്കാരെ എന്നും അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. കാന്റര്ബറികഥകളടക്കമുള്ള തന്റെ എല്ലാ രചനകളിലും, പാപപ്രേരകമായി ഉള്ളതിനെയൊക്കെ താന് തള്ളിപ്പറയുന്നുവെന്നും, വായനക്കാര് തന്റെമേല് ദൈവകാരുണ്യമുണ്ടാകാന് പ്രാര്ഥിക്കണമെന്നുമാണ് ചോസര് എഴുതിയിരിക്കുന്നത്. തന്റെ നല്ല രചനകളായി ചോസര് അതില് ഏടുത്ത് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് പുണ്യവാന്മാരുടെ ചരിതങ്ങളും ബൊയീത്തിയസ് എഴുതിയ തത്ത്വചിന്തയുടെ സമാശ്വാസം എന്ന് കൃതിയുടെ പരിഭാഷയും മറ്റുമാണ്.
[തിരുത്തുക] വിലയിരുത്തല്
ചോസറുടെ രചനകളില് മിക്കവയുടേയും ആശയബീജം കടമെടുത്തതാണ്. ഫ്രെഞ്ച് സാഹിത്യകാരന്മാരോടും, ഡാന്റേ, പെട്രാര്ക്ക്, ബൊക്കേച്ചിയോ തുടങ്ങിയ ഇറ്റാലിയന് സാഹിത്യകാരന്മാരോടുമാണ് ചോസറുടെ പ്രധാന കടപ്പാട്.[12] ഒരു കഥയുടെ ചട്ടക്കൂടിനകത്ത് ഒട്ടേറെ കഥകള് എന്ന കാന്റര്ബറി കഥകളുടെ ശില്പരൂപം തന്നെ ബൊക്കേച്ചിയോയുടെ ഡെക്കാമറണ് കഥകളെ അനുസ്മരിപ്പിക്കും എന്നു ചൂണ്ടിക്കാണിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് ഈ ആശയം ചോസര് ബൊക്കേച്ചിയോയില് നിന്ന് സ്വീകരിച്ചതാണോ എന്ന കാര്യത്തില് അഭിപ്രായൈക്യമില്ല. ചോസര് ഡെക്കാമറണ് കണ്ടിട്ടുതന്നെയുണ്ടാവില്ല എന്നുപോലും വാദിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[13] കടമെടുത്ത ആശയങ്ങള്തന്നെ ചോസറുടെ പ്രതിഭയുടെ മൂശയില് നിന്നിറങ്ങുന്നത് തീര്ത്തും വ്യത്യസ്ഥവും സംസ്കൃതവുമായ രൂപത്തിലാണ്.
ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഉപരിവര്ഗം ഫ്രെഞ്ച് ഭാഷയുടേയും സംസ്കാരത്തിന്റേയും പ്രഭാവത്തിലായിരുന്ന കാലത്താണ് ചോസര് എഴുതിയത്. തന്റെ രചനകളുടെ മാധ്യമമായി ഫ്രെഞ്ചിനു പകരം ഇംഗ്ലീഷ് സ്വീകരിക്കാനുള്ള ചോസറുടെ തീരുമാനം ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയുടെ ചരിത്രത്തെ കാര്യമായി ബാധിച്ച ഒന്നായിരുന്നു. കാവ്യരചനയുടെ മാധ്യമമാകാനുള്ള യോഗ്യത സാധാരണക്കാരുടെ ഭാഷയായ ഇംഗ്ലീഷിനുണ്ട് എന്ന് സ്ഥാപിച്ചത് അദ്ദേഹമാണ്. പില്ക്കാലത്തെ ഇംഗ്ലീഷ് എഴുത്തുകാരില് പലരും സ്വന്തം രചനകളിലെ ആശയങ്ങള് ചോസറില് നിന്ന് കടംകൊണ്ടു. ഷേക്സ്പിയര് പോലും ടോയ്ലസും ക്രെസിഡായും എന്ന നാടകത്തിന്റെ കഥക്ക് കടപ്പെട്ടിരുക്കുന്നത് ചോസറോടാണ്. ഷേക്സ്പിയര്ക്കു ശേഷം വന്നവരായ ജോണ് ഡ്രൈഡന്, അലക്സാണ്ടര് പോപ്പ് തുടങ്ങിയവര്ക്ക് ചോസറോട് ആരാധന തന്നെയായിരുന്നു. ഡ്രൈഡനും പോപ്പും ചോസറുടെ രചനകളെ മൊഴിമാറ്റം നടത്തി സാധാരണ വായനക്കാരില് എത്തിക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
[തിരുത്തുക] ആധാരസൂചിക
- ↑ BBC History - Geoffrey Chaucer - http://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/chaucer_geoffrey.shtml
- ↑ Books and Writers - Geoffrey Chaucer - http://www.kirjasto.sci.fi/chaucer.htm
- ↑ The Life of Geoffrey Chaucer - http://www.luminarium.org/medlit/chaucerbio.htm
- ↑ "No English Poer has so mannerly an approach to his reader" കാന്റര്ബറി കഥകളുടെ പെന്ഗ്വിന് പതിപ്പിന് 'പരിഭാഷകന്' നെവില് കോഘില് എഴുതിയ അവതാരികയില് നിന്ന്
- ↑ കത്തോലിക്കാ വിജ്ഞാനകോശം - http://www.newadvent.org/cathen/03642b.htm
- ↑ കാന്റര്ബറി കഥകള് - നൈറ്റിന്റെ കഥയുടെ നാലാം ഭാഗം
- ↑ The Life of Geoffrey Chaucer - Luminarium.org - ലിങ്ക് മുകളില്
- ↑ Geoffrey Chaucer - MSN Encarta - http://encarta.msn.com/encyclopedia_761562849/chaucer.html
- ↑ കാന്റര്ബറി കഥകളുടെ പെന്ഗ്വിന് പതിപ്പിന്റെ അവതാരികയില് നിന്ന്
- ↑ Island of Freedom Geoffrey Chaucer - http://www.island-of-freedom.com/CHAUCER.HTM
- ↑ കാന്റര്ബറി കഥകള് - Reeve-ന്റെ കഥ
- ↑ The world of Chaucer, Medeival Books and Manuscripts - http://special.lib.gla.ac.uk/exhibns/chaucer/influences.htm
- ↑ കത്തോലിക്ക വിജ്ഞാനകോശം - ലിങ്ക് മുകളില്
[തിരുത്തുക] കുറിപ്പുകള്
- ↑ ഹെണ്ട്രി രണ്ടാമന് രാജാവ് കൊലപ്പെടുത്തിയ കാന്റര്ബറിയിലെ മെത്രാപ്പോലീത്തയായിരുന്നു ബെക്കെറ്റ്. ടി.ഏസ്. എലിയട്ടിന്റെ Murder in the Cathedral എന്ന നാടകത്തിന്റെ വിഷയം ഈ കൊലപാതകമാണ്.