Skylmingar
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Skylmingar eru íþrótt, þar sem tveir keppendur eigast við með sverðum og reyna að skora stig með því að koma höggi eða lagi á andstæðinginn. Nútíma ólympískar skylmingar greinast í skylmingar með höggsverði, lagsverði og stungusverði. Skylmingar eiga sér ævafornar rætur og í Egyptalandi hinu forna voru til skylmingaskólar. Færni í skylmingum var lífsnauðsyn hverjum stríðsmanni allt þar til skotvopn tóku við af eggvopnum sem handvopn í stríði. Skylmingar þróuðust sem list og íþrótt með nýjum sverðum og nýjum verjum.
Nútímaskylmingar rekja uppruna sinn til Endurreisnarinnar þegar sverð voru ekki lengur undirstöðuvopn í stríði en þess mun vinsælli sem fylgihlutur í tísku aðalsmanna og vopn fyrir einvígi. Skylmingaskólar gengu nú út á að mennta unga aðalsmenn í listinni að heyja einvígi með nýjum léttum og sveigjanlegum korðum. Slík menntun varð hluti af undirstöðumenntun aðalborinna drengja. Yfirleitt giltu reglur um einvígi sem áttu að koma í veg fyrir dauðsföll, eins og sú regla að einvíginu væri lokið við fyrsta sár. Mörg lönd lögðu blátt bann við einvígjum, en það var gjarnan virt að vettugi.
Upphaf ólympískra skylminga má rekja til fyrstu ólympíuleika nútímans árið 1896. Með því hlutu skylmingar almenna viðurkenningu sem íþróttagrein. Eftir margra ára deilur milli ítalska og franska skólans í skylmingum var Alþjóða skylmingasambandið stofnað 1913 og ákvað sameiginlegar keppnisreglur. Rafræn skráningartæki voru tekin í notkun 1934 sem auðvelduðu starf dómara til mikilla muna.
