Egyptaland hið forna
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Egyptaland hið forna vísar til hinnar fornu siðmenningar sem þróaðist á bökkum Nílarfljóts í Norðaustur-Afríku og náði hvað mestri útbreiðslu á 2. árþúsundinu f.Kr. á tímabili sem er kallað Nýja ríkið. Ríkið náði frá Nílarósum í norðri allt suður að Jebel Barkal við fjórðu flúðirnar í Níl. Á vissum tímum náði veldi Egypta yfir suðurhluta þess sem kallað hefur verið Austurlönd nær, strönd Rauðahafs, Sínaískaga og Vestureyðimörkina (sem nú skiptist milli Egyptalands og Líbýu, aðallega kringum vinjarnar).
Menning Forn-Egypta stóð í um þrjú og hálft árþúsund. Hún hófst með sameiningu ríkjanna í Nílardal um 3150 f.Kr. og er venjulega talin hafa liðið undir lok þegar Rómaveldi lagði ríkið undir sig árið 31 f.Kr. sem varð upphafið á gagngerum breytingum í stjórnkerfi og trúarbrögðum landsins.
