Michelangelo
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni (6 de marzo de 1475 - 18 de febreiro de 1564) foi un escultor, arquitecto, pintor e poeta do Renacemento italiano.
É famoso principalmente pola creación dos frescos do teito da Capela Sistina, un dos traballos máis extraordinarios de toda a arte occidental, e tamén do Xulgamento Final sobre o altar e do "Martirio de San Pedro" e da "Conversión de San Paulo" na Capela Paolina do Vaticano. Entre as súas moitas esculturas, cóntanse a Pietà e o David, tamén elas sublimes obras-primas, ben como a Virxe, o Baco, o Moisés, a Raquel, a Lea e membros da familia Medici. Foi tamén el quen concebiu a cúpula da Basílica de San Pedro en Roma.
[editar] Biografía
Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni naceu en 6 de marzo de 1475, en Caprese, no estado de Toscana na Italia. O seu pai, Lodovico, era residente en maxistratura en Caprese, mentres tanto, Michelangelo creceu en Florencia e máis tarde viviu cun escultor e a súa esposa na cidade de Settignano, onde o seu pai tiña unha mina de mármore e unha pequena facenda.
Contra a vontade do seu pai, Michelangelo escolleu ser aprendiz de Domenico Ghirlandaio por tres anos comezando en 1488. Impresionado, Domenico recomendouno para Florencia para estudar con Lorenzo de Médici. De 1490 a 1492, Michelangelo frecuentou a escola de Lorenzo e durante a súa estada, Michelangelo sería influenciado por moitas persoas proeminentes que modificarían e expandirían as súas ideas na arte e aínda os seus sentimentos sobre sexualidade. Foi durante este período que Michelangelo creou dous relevos: Batalla de Centauros e Madonna das pegadas.
Despois da morte de Lorenzo en 1492, Piero de Médici (fillo máis vello de Lorenzo e novo xefe da familia Médici) rechazou soportar o traballo artístico de Michelangelo. Tamén nesa época, as ideas de Savonarola se tornaron populares en Florencia. Baixo esas presións, Michelangelo decide saír de Florenza e vai para Boloña por tres anos. Logo despois, o Cardeal San Giorgio comprou a obra de Michelangelo en mármore Cupido e decidiu chamalo a Roma en 1496. Influenciado pola antigüidade de Roma, el produciu Baco e Pietà. Catro anos máis tarde, Michelanxelo retornou a Florencia, onde produciu o seu máis famoso traballo: David. El tamén pintou a Sagrada Familia da Tribuna.
Michelangelo foi convocado novamente a Roma en 1503 polo recén designado Papa Xulio II e foi comisionado para construir a tumba papal. Mentres tanto, durante a patronaxe de Xulius II, Michelangelo tiña constantemente que interromper o seu traballo para facer outras numerosas tarefas. A máis famosa é a pintura monumental do teito da Capela Sistina no Vaticano, que levou catro anos para ser feita (1508 – 1512). Por esa e outras interrupcións, Michelangelo traballaría na tumba por 40 anos sen nunca a terminar. En 1513 o Papa Xulio II morreu e o seu sucesor Papa León X, un Médici, comisionou a Michelangelo para reconstruir o interior da Igrexa e San Lorenzo, en Florencia, e adornala con esculturas. Michelangelo aceptou, mais foi incapaz de terminar a tarefa (o exterior da igrexa aínda non está adornado até hoxe).
En 1526, os cidadáns de Florencia, encoraxados polo saque de Roma, expulsaron os Médici e restauraron a república. Michelangelo voltou para a súa amada Florencia para axudar a construir as fortificacións da cidade de 1528 a 1529. A cidade caiu en 1530 e os Médicis voltaron ao poder.
A pintura d´O Último Xulgamento, na xanela do Altar da capela Sistina, foi encargada polo Papa Paulo III, e Michelangelo traballou nela de 1534 a 1541. Entón, en 1547, Michelangelo foi apuntado como arquiteto da Basílica de San Pedro no Vaticano. Anos máis tarde, o 18 de febreiro de 1564, Michelangelo morre en Roma aos 89 anos de idade.
