Flanagan, só Flanagan
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Flanagan, só Flanagan | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
||||||||||||||||||||||||||||
|
Flanagan, só Flanagan é un libro escrito no 2000 por Andreu Martín e Jaume Ribera. É o oitavo da saga protagonizada polo detective xuvenil Flanagan.
Aviso: Esta sección pode revelar detalles da trama ou do argumento.
A trama empeza un xoves de xuño. A véspera do exame final de matemáticas, Flanagan está a enterrar un gato. Ó día seguinte Mateo o ameaza con darlle unha paliza, pero á tarde o chama Nines e pasa a fin de semana fóra do barrio. Nines síntese mal e o chama para falar, pero acaban bicándose nun parque, e tras un diálogo confuso, Flanagan vai durmir á estación de trens.
Cando volve o luns a clase, resulta que Mateo está desaparecido, acusado de atracar unha gasoliñeira. O policía do barrio pídelle axuda, e, tras salvarlle a vida, Flanagan e Nines esconden a Mateo nun piso do pai dela.
A semana discorre con líos amorosos a dúas bandas. Flanagan dubida dos seus sentimentos cara Nines, e á vez comparte algún bico con Eva, a moza de Mateo. Mateo intenta seducir a Nines, pero esta o rexeita, aínda que deixa a Flanagan coa dúbida de se pasou algo entre eles.
Finalmente descóbrese que tralo asunto do atraco á gasoliñeira se escondía un político pederasta con moito que ocultar, e que o pai de Mateo tiña tamén moito que esconder.
De novo todo sae a pedir de boca para Flanagan. Os dous casos resoltos. Bastante acción e mesmo varios accidentes perigosos. Logo de que en abril Blanca Online mudara de barrio e deixaran a relación, Flanagan non quere volver á vida de parella, pero acaba caendo, e o relato abre as portas á unha futura relación con Nines.
Logo de traduciren Xavier Rodríguez Baixeras e María Dolores Martínez Torres dous libros da saga cada un, este é o primeiro que traduce Carmen Torres París. Dálle un estilo moi persoal, traducindo tamén os nomes (Branca e Xan no canto de Blanca e Juan que empregaran os anteriores), e empregando expresións e xiros propios do galego, así como adaptando a situación á cultura galega (como Flanagan cantando unha pandeirada).
[editar] Véxase tamén
[editar] Ligazóns externas
| libros da saga de Flanagan, escritos por Andreu Martín e Jaume Ribera |
| No demanis llobarro fora de temporada (1987) - Tots els detectius es diuen Flanagan (1991) - No te'n rentis les mans, Flanagan (1993) - Flanagan de luxe (1994) - Alfagann é Flanagan (1996) - Flanagan Blues Band (1997) - Flanagan 007 (1998) - Flanagan, só Flanagan (2000) - Els vampirs no creuen en Flanagans (2003) - O diario vermello de Flanagan (2004) - Eu tampouco me chamo Flanagan (2006) |
