خجسته سرخسی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
خجسته سرخسی، از شاعران پارسی سرای قدیم ایران و از اهالی سرخس است.
وی یکی از شاعران قرن چهارم و دوره ٔ سامانیان بوده زیرا که اشعار وی در فرهنگ اسدی آمده است و در تذکره ها نامی از وی نیست. [۱]
ابیات خجسته سرخسی، منقول از فرهنگ اسدی :
من آن کسم که چو کردم بهجو گفتن رای | هزار منجیک از پیش من کم آرد پای | |
«خجسته» خواجه نجیبی خطیری و طیان | قریع و عمعق و حکاک فرد یافه درای | |
اگر بعهد منندی و در زمانه ٔ من | براستی ز میانشان همه بر آی و درای |
[ویرایش] منابع
- لغتنامه علی اکبر دهخدا
- ↑ از احوال و اشعار رودکی تألیف سعید نفیسی ص</ 1147
|
|
---|---|
ابن حسام سرخسی | ابن محمد سرخسی | ابوالحسن سرخسی | ابوالعباس سرخسی | ابوالفضل محمد بن حسن سرخسی | ابوعلی احمد بن کلثوم سرخسی | ابوعمرو معقل سرخسی | ابومنصور گاوکلاه سرخسی | ابونصر زهیر سرخسی | احمد بن سهل سرخسی | احمد بن طیب سرخسی | البزار سرخسی | بابوفله سرخسی | حسن بن سهل سرخسی | حسن بن سهل سرخسی | حسین سرخسی | خجسته سرخسی | خسروی سرخسی | خواجه احمد حماد سرخسی | زاهر پسر احمد سرخسی | شمس الائمه سرخسی | شیخ عبدل سرخسی | عبدالعزیز سرخسی | فضل بن سهل سرخسی | قاضی لبضی سرخسی | لقمان سرخسی | محمد بن رضی الدین سرخسی | محمد بن عیسی سرخسی | محمد بن هارون سرخسی |