ابوالحسن سرخسی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
ابوالحسن علی بهرامی سرخسی، از شاعران و عالمان سرخسی و دربار غزنویان بوده است. امین احمد رازی در تذکره هفت اقلیم، وی را معاصر با ناصرالدین سبکتگین –متوفی ۳۸۷ – می داند.
ابوالحسن علی بهرامی در علم ، شعر و معرفت مهارت زیاد داشته است و کتاب خجسته نامه اش در علم عروض بی نظیر است.
[ویرایش] منبع
- جغرافیای شهرستان سرخس – سیروس محمدنیا قرائی – ناشر انتشارات سخن گستر مشهد – چاپ 1385
|
|
|
|---|---|
|
ابن حسام سرخسی | ابن محمد سرخسی | ابوالحسن سرخسی | ابوالعباس سرخسی | ابوالفضل محمد بن حسن سرخسی | ابوعلی احمد بن کلثوم سرخسی | ابوعمرو معقل سرخسی | ابومنصور گاوکلاه سرخسی | ابونصر زهیر سرخسی | احمد بن سهل سرخسی | احمد بن طیب سرخسی | البزار سرخسی | بابوفله سرخسی | حسن بن سهل سرخسی | حسن بن سهل سرخسی | حسین سرخسی | خجسته سرخسی | خسروی سرخسی | خواجه احمد حماد سرخسی | زاهر پسر احمد سرخسی | شمس الائمه سرخسی | شیخ عبدل سرخسی | عبدالعزیز سرخسی | فضل بن سهل سرخسی | قاضی لبضی سرخسی | لقمان سرخسی | محمد بن رضی الدین سرخسی | محمد بن عیسی سرخسی | محمد بن هارون سرخسی |
|
