خالد اسلامبولی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

خالد بن احمد شوقی اسلامبولی یک افسر مصری و عضو گروه جهاد اسلامی مصر بود که به همراه تنی چند از همفکرانش در روز ۶ اکتبر ۱۹۸۱ انور سادات رئیس جمهور مصر را به قتل رساند.

فهرست مندرجات

۱ زندگی
۲ ترور
۳ دستگیری و اعدام
۴ یادمان
۵ مراجع
۶ منابع

[ویرایش] زندگی

او در سال ۱۹۵۸ میلادی (۱۳۳۷ شمسی) در مصر متولد شد. و در مدرسه فرانسوی «نوتردام» قاهره تحصیل کرده، سپس به ارتش مصر پیوست. او در سن ۲۰ سالگی با درجه ستوانی در واحد توپخانه ارتش مصر مشغول خدمت شد.

خالد اسلامبولی مدتی با جنبش اسلامی «الجهاد» که مخفیانه فعالیت می‌کرد همکاری داشت.

[ویرایش] ترور

او پس از برنامه ریزی دقیق در روز ۶ اکتبر ۱۹۸۱ (۱۴/۷/۱۳۶۰) هنگامیکه واحدهای ارتش و نظامیان کشور مصر در سالگرد جنگ رمضان در برابر انور سادات رژه می‌رفتند، در ساعت ۱۲:۴۰ به همراه چند همفکرش به جایگاه مخصوص حمله کرد. در این حمله علاوه بر انور سادات رئیس جمهور مصر، ۵ نفر دیگراز مقامات مصری نیز کشته شدند. ۲۸ نفر از جمله ۱۴ افسر آمریکایی زخمی شدند.

[ویرایش] دستگیری و اعدام

خالد اسلامبولی به همراه سه تن از عاملان ترور دستگیر و روانه زندان شدند. وی طی جلسات محاکمه خود انگیزه‌اش را از قتل انور سادات، پیمان صلح میان مصر و اسرائیل موسوم به پیمان کمپ دیوید اعلام کرد.

سرانجام خالد اسلامبولی در ۱۵ آوریل ۱۹۸۲ (۲۶/۱/۱۳۶۱) به جرم «ترور و قتل رئیس جمهور» به اعدام محکوم شد. حکم اعدام وی در آوریل ۱۹۸۲ به مرحله اجرا گذاشته شد.

[ویرایش] یادمان

در کشورهای غربی از وی به عنوان یک «تروریست» یاد می‌شود.^[۱] اما جمهوری اسلامی ایران وی را یک «شهید» می‌نامد. پیش از نامگذاری خیابان وزرای سابق در تهران به نام وی، روابط ایران و مصر در سال ۱۳۵۸ شمسی به دستور روح‌الله خمینی قطع شد.^[۲] در زمان ریاست جمهوری محمد خاتمی، تلاش‌هایی در زمینه تغییر نام این خیابان صورت گرفت که ناکام ماند.^[۳]