جزایر سوکوترا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

جزایر سوکوترا یا سوقُطرا (به عربی: سقطری) مجمع‌الجزایری است که در باختر اقیانوس هند، میان دو قارهٔ آسیا و آفریقا و در دهانهٔ خلیج عدن قرار دارد. این جزایر از آن کشور یمن است.

فهرست مندرجات ۱ وجه تسمیه ۲ تاریخ ۳ جغرافیا ۳.۱ اقلیم و آب و هوا ۳.۲ بوم‌شناسی ۴ مردم ۵ منابع

[ویرایش] وجه تسمیه

گمان می‌رود نام سوکوترا از واژهٔ سانسکریتی دویپا ساخادراوا (dvipa sakhadrava) به معنای جزیرهٔ شادکامی گرفته شده باشد.

[ویرایش] تاریخ

جزایر سوکوترا در دوران باستان دیوسکوریدس Dioscorides نامیده می‌شد و برای یونانیان، مصریان و رومیان شناخته شده بود. در انجیل نیز نام این جزایر آورده شده‌است. مردمان جزیره مدت‌ها پیرو آیین مسیحیت نسطوری بودند که در سدهٔ شانزدهم به کیش اسلام گرویدند.

آلبوکرک دریاسالار پرتغالی این جزایر را در سال 1507 گشود، اما در سال 1511، سلطان مهره این جزایر را از فرمان پرتغال خارج ساخت. در سال 1876 جزایر سوکوترا به بریتانیا تعلق گرفت که پس از استقلال دولت یمن جنوبی به این کشور واگذار شد.

[ویرایش] جغرافیا

مجمع‌الجزایر سوکوترا، دربرگیرندهٔ جزیره‌های مرجانی سوکوترا، عبدالکوری، سمهه، درسه و چندین جزیرهٔ کوچک‌تر است، که روی هم رفته 3,625 کیلومتر مربع پهناوری دارند. فاصلهٔ این جزایر تا کرانه‌های خاک اصلی یمن 340 کیلومتر و تا کرانه‌های کشور سومالی 250 کیلومتر می‌باشد. دو جزیرهٔ سمهه و درسه به جزایر برادر (الإخوان) نیز نامی هستند.

[ویرایش] اقلیم و آب و هوا

میزان بارندگی ناچیز است، به همین سبب کشاورزی به سختی انجام می‌گیرد.

[ویرایش] بوم‌شناسی

جزایر سوکوترا، زیست‌بومی بسته است، به همین دلیل گونه‌های جانوری و گیاهی منحصر به فردی دارد. نزدیک به یک سوم جانداران این جزایر، تنها در همانجا یافت می‌شوند. گونه‌ای درخت که به خون اژدها نامی است، در این منطقه فراوان دیده می‌شود.

[ویرایش] مردم

نزدیک به 43,000 نفر (برآورد سال 2004) در این جزایر زندگی می‌کنند که بیشتر سامی‌تبار هستند. ایشان به گویش سقطری سخن می‌گویند که به برخی از گویش‌های رایج در یمن نزدیک است.

[ویرایش] منابع

• دانشنامهٔ مشرق‌زمین