جامع آدمیت
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
جامع آدمیت از انجمن های شبه فراماسونری ایران در دوره مشروطیت بود که توسط عباسقلی خان قزوینی - مشهور به آدمیت - از ارادتمندان میرزا ملکم خان و از اعضای انجمن تعطیل شده مجمع آدمیت تشکیل شد.
مجمع آدمیت از انجمن‌های شبه فراماسونری در ایران بود که در سلطنت ناصرالدین شاه قاجار توسط میرزا ملکم خان از روشنفکران ایرانی تشکیل شد ولی پس از مدتی به فعالیت آن خاتمه داده شد.
بسیاری از رجال صاحب نام و گمنام در آن عضو شدند. ولی عمر این انجمن نیز طولانی نشد و بر اثر اختلافات پیش آمده بین اعضاء، در سال ۱۳۲۵ ه.ق به تعطیلی گرایید.
برخی از معروفترین اعضای آن عبارت بودند از : فتح الله خان اکبر، عبدالحسین خان سردار محیی، ابوالفضل میرزا عضدالسلطان، دکتر محمد مصدق السلطنه.
