ترمذ
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تِرمِذ یکی از شهرهای ازبکستان و مرکز استان سرخان‌دریا است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] مکان جغرافیایی
این شهر بندری در جنوب خاوری ازبکستان و بر کرانه چپ رودخانه آمودریا نهاده است. این ناحیه در مرز ازبکستان با افغانستان قرار دارد.
[ویرایش] تاریخ
ترمذ از کهن‌ترین شهرها و سرزمین‌های آسیای میانه به شمار می‌رود و کم و بیش در تمام منابع کهن از آن یاد رفته. به نوشته واعظ بلخی نام کهن آن آواره بوده است. بر اساس داستانی افسانه‌ای ترمذ را گشتاسب بنا نهاد. ولی آنچه بی‌گمان است، این شهر در دوره سلوکیان شهری آباد بوده است.
فرمانروایان ترمذ، پیش از تاختن عرب‌ها ترمذ شاه خوانده می‌شدند. گمان می‌شود عرب‌ها نتوانستند به یکباره بر ترمذ دست یابند. آنها بارها به ترمذ تاختند و در برهه‌هایی بر آن دست یافته، باز از دست دادند.
در ۶۱۷ق مغولان به فرارود تاختند و در این میان، ترمذ نخستین شهری بود که با خاک یکسان شد، اما بزودی در کنار ترمذ ویران شهری تازه برآوردند که به گفته ابن بطوطه، به اندازه ترمذ کهن گسترده بود.
[ویرایش] جستارهای وابسته
[ویرایش] منابع
- انوشه، حسن(به سرپرستی). دانشنامه ادب فارسی: ادب فارسی در آسیای میانه. چاپ اول(ویراست دوم)، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۸۰، ISBN 964-422-417-5 (جلد اول).
[ویرایش] پیوند به بیرون
 |
|
|---|---|
| پایتخت | تاشکند |
| استان‌ها |
اندیجان • بخارا • تاشکند • جیزک • خوارزم • سرخان‌دریا • سمرقند • سیردریا • فرغانه • قشقه‌دریا • نمنگان • نوایی |
| جمهوری خودمختار | |
| برون‌بوم‌ها |
ساخ • شاه مردان • چانگ‌کارا • جنگیل |
| شهرها |
آق‌بایتال • آق‌رباط • الگائینگ • اندیجان • اورگنج • ایاقاگیتما • بخارا • بزابای • بیگ‌آباد • پسکم • تاشکند • تامدی • ترمذ • جانگلدی • جیزک • چیرچیق • چیمبای • خوقند • خیوه • ده نو • سمرقند • سیردریا • شهر سبز • شیرآباد • فرغانه • قراگول • قرهقاپالکیا • کته قورغان • کونگراد • گذر • ماشیکودوک • میناق • مینچوکور • نخشب • نمنگان • نوایی • نورآتا • نوکوس • یاسلیک • یانگیر • ینگی‌یول |
| نقاط دیدنی |
آرامگاه اسماعیل بخاری • آرامگاه چهاربکر • آرامگاه شاه زنده • بازار سمرقند • خیوه • رصدخانه الغ‌بیگ • ریگستان • سنگ‌نگاره‌های قوش‌چنار • شهر کهن هزاراسپ • کاروانسرای رباط ملک • مسجد بی‌بی‌خانم • موزه سمرقند |
