آرمان‌شهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

آرمان‌شهر (در زبان‌های غربی utopia) برای نخستین بار توسط توماس مور در سال ۱۵۱۶ در کتابی به همان عنوان بکار گرفته شد.

فهرست مندرجات ۱ ریشهٔ واژه ۲ ویژگی ۳ آرمان شهرهای دورهٔ رنسانس ۴ جستارهای وابسته ۵ منابع

[ویرایش] ریشهٔ واژه

اصل واژه utopia یونانی است و معنی آن «جایی که وجود ندارد» یا «ناکجاآباد» میباشد.

[ویرایش] ویژگی

آرمان‌شهر نمادی از یک واقعیت آرمانی و بدون کاستی است. همچنین میتواند نمایانگر حقیقتی دست نیافتنی باشد. از افلاطون به‌عنوان نخستین فیلسوف آرمان‌گرای اندیشهً غرب نام میبرند. درواقع آرمان شهر با مفهوم ایده افلاطون هماهنگی کامل دارد. این اندیشهٔ وی را میتوان در رساله جمهوریش یافت. در رساله جمهوری، افلاطون سیاست را به عرصه‌های گسترده تری همچون دولت و قانون اساسی بسط می‌دهد. افلاطون خطوط اصلی که برای سازماندهی یک شهر آرمانی لازم است را به تصویر میکشد. به همین سبب از وی به‌عنوان بنیانگذار این اندیشه نام برده می‌شود.

[ویرایش] آرمان شهرهای دورهٔ رنسانس

آرمان شهر از توماس مورِِ ۱۵۱۶

دیر تلم در گارگانتوآ از رابله ۱۵۳۲

آتلانتیس نو از فرانسیس بکن پایان سدهٔ ۱۶ آغاز سدهٔ ۱۷

[ویرایش] جستارهای وابسته

پادآرمان‌شهر

[ویرایش] منابع

برداشتی چکیده از ویکی پدیای انگلیسی