Antimonio
Wikipedia(e)tik
|
|||||||||||||||||||||||||
Orokorra | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Izena, Ikurra, Zenbakia | Antimonioa, Sb, 51 | ||||||||||||||||||||||||
Serie kimikoa | metaloideak | ||||||||||||||||||||||||
Taldea, Periodoa, Orbitala | 15, 5, p | ||||||||||||||||||||||||
Itxura | metaliko zilarkara lustreduna |
||||||||||||||||||||||||
Masa atomikoa | 121,760(1) g/mol | ||||||||||||||||||||||||
Konfigurazio elektronikoa | [Kr] 4d10 5s2 5p3 | ||||||||||||||||||||||||
Elektroiak orbitaleko | 2, 8, 18, 18, 5 | ||||||||||||||||||||||||
Propietate fisikoak | |||||||||||||||||||||||||
Egoera | solidoa | ||||||||||||||||||||||||
Dentsitatea | (0 °C, 101,325 kPa) 6,697 g/L |
||||||||||||||||||||||||
Urtze-puntua | 903,78 K (630,63 °C, 1.167,13 °F) |
||||||||||||||||||||||||
Irakite-puntua | 1.860 K (1.587 °C, 2.889 °F) |
||||||||||||||||||||||||
Urtze-entalpia | 19,79 kJ·mol−1 | ||||||||||||||||||||||||
Irakite-entalpia | 193,43 kJ·mol−1 | ||||||||||||||||||||||||
Bero espezifikoa | (25 °C) 25,23 J·mol−1·K−1 | ||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
Propietate atomikoak | |||||||||||||||||||||||||
Kristal-egitura | erronboedrikoa | ||||||||||||||||||||||||
Oxidazio-zenbakia(k) | -3, 3, 5 | ||||||||||||||||||||||||
Elektronegatibotasuna | 2,05 (Paulingen eskala) | ||||||||||||||||||||||||
Ionizazio-potentziala | 1.a: 834 kJ/mol 2.a: 1.594,9 kJ/mol 3.a: 2.440 kJ/mol |
||||||||||||||||||||||||
Erradio atomikoa (batezbestekoa) |
145 pm | ||||||||||||||||||||||||
Erradio atomikoa (kalkulatua) |
133 pm | ||||||||||||||||||||||||
Erradio kobalentea | 138 pm | ||||||||||||||||||||||||
Datu gehiago | |||||||||||||||||||||||||
Eroankortasun termikoa | (300 K) 24,4 W·m−1·K−1 | ||||||||||||||||||||||||
Soinuaren abiadura | 3.420 m/s | ||||||||||||||||||||||||
Isotopo egonkorrenak | |||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
Erreferentziak |
Antimonioa elementu kimiko bat da, Sb ikurra eta 51 zenbaki atomikoa dituena. Antimonioaren forma egonkorrak kolore urdin-zurikoak dira. Forma horiak eta beltzak ez-metal ezegonkorrak dira. Antimonioa hainbat gaitan erabiltzen da, esaterako suaren aurkako elementuetan, margoetan, zeramikan, esmalteetan, aleazioetan, elektronikan eta kautxuan.
[aldatu] Ezaugarri nagusiak
Antimonioa, forma elementalean, solido zuri zilarkara, hauskorra, galdagarria eta kristalinoa da. Eroankortasun elektriko eta termiko txikia dauka eta tenperatura baxuetan lurrintzen da. Metaloidea izanik, metalaren antzekoa da, bai itxuran bai zenbait propietate fisikotan, baina kimikoki ez du metal gisa jokatzen. Azido eta halogeno oxidatzaileek erasaten diote. Antimonioak eta bere aleazioek badaukate berezitasun bat: hoztean hedatu egiten dira.
Antomonioaren ugaritasunaz egin diren estimazioen arabera, Lurrazalean elementu honen 0,2 eta 0,5 ppm artean daude. Azken kalkuluen arabera[1], antimonio-hornidurak 30 urte iraungo du, nahiz eta, espero den eskari-emendioa ikusirik, 15 urte barru agortua egon daitekeen.