Κωνστάντιος Α΄ Χλωρός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνστάντιος (λατ.:Gaius Flavius Valerius Constantius) ή Κωνστάντιος Α' (25 Μαρτίου περ.250 - 25 Ιουλίου 306) ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 305 εως το 306. Είναι κυρίως γνωστός ως Κωνστάντιος Χλωρός χάρη στους βυζαντινούς ιστορικούς που το έδωσαν το προσωνύμιο «Χλωρός» (Chlorus) δηλαδή «Ο Χλωμός», λόγω του χλωμού του προσώπου.

[Επεξεργασία] Ιστορία

Πατέρας του Κωνστάντιου ήταν ο Ευτρόπιος (Eutropius), γόνος ευγενών από την επαρχία της Δαρδάνιας και μήτερα του η Κλαυδία (Claudia), ανιψιά των αυτοκρατόρων Κλαυδίου Β' και Κουιντίλλου. Ωστόσο, ιστορικοί αμφισβητούν τo κύρος της καταγωγής του, θεωρώντας το πλασματικό και προϊόν του εγγονού του, Κωνσταντίνου Β'.

Επί Kάρου ήταν κυβερνήτης της Δαλματίας και λέγεται ότι ο Κάρος τον υιοθέτησε στη θέση του γιού του, Καρίνου. Το 293 ο Διοκλητιανός δημιούργησε το σύστημα της Τετραρχίας, διαιρώντας τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε Ανατολικό και Δυτικό τμήμα. Ο Διοκλητιανός έγινε Αύγουστος στο Ανατολικό τμήμα της αυτοκρατορίας με τον Γαλέριο ως Καίσαρά του, ενώ παράλληλα ο Κωνστάντιος διορίστηκε Καίσαρας στο Δυτικό τμήμα, το οποίο ανέλαβε ως Αύγουστος ο Μαξιμιανός. Την ίδια χρονά χώρισε την τότε παλλακίδα του, την Ελένη, με την οποία είχε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο και νυμφεύθηκε τη θετή κόρη του Μαξιμιανού, τη Θεοδώρα, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά.

Του δόθηκε ο έλεγχος των επαρχίων της Βρετανίας, της Γαλατίας και της Ισπανίας. Τότε νίκησε τις δυνάμεις του Καραύσιου που είχε αυτο-ανακηρυχθεί αυτοκράτορας στη Βρετανία 6 χρόνια νωρίτερα κοντά στη Βορονία της Γαλατίας (τη σημερινή Μπουλόν (Boulogne) της Γαλλίας). Το 296 Ο Καραύσιος σκοτώθηκε από τον Αλλέκτο που πήρε τον έλεγχο της Βρετανίας και ο Ασκληπιόδοτος, απεσταλμένος του Κωνστάντιου, κατέκτησε το νησί. Ο σφετεριστής ηττήθηκε, σκοτώθηκε και ο ρωμαϊκός έλεγχος αποκαταστάθηκε. Την ίδια χρονία ο Κωνστάντιος Χλωρός πολέμησε τους Αλαμαννούς στην ανατολική Γαλατία και τους νίκησε στο σημερινό Windisch της Ελβετίας. Έτσι κατάφερε να ενισχύσει την άμυνα στα παραρήνια εδάφη.

Το 305 ο Διοκλητιανός και ο Μαξιμιανός παραιτήθηκαν από το αξίωμα τους ως συναυτοκράτορες λόγω της προβληματικής υγείας του Διοκλητιανού, συνεπώς οι Καίσαρες Κωνστάντιος και Γαλέριος, έγιναν συν-αυτοκράτορες σε Δύση και Ανατολή αντίστιχα. Οι νέοι Καίσαρες ήταν ο Σεβήρος στη Δύση και ο Μαξιμίνος Β' στην Ανατολή. Ο Κωνσταντίνος και ο Μαξέντιος ήταν πλέον filii Augustorum (υιοί αυτοκρατόρων) και ήλπιζαν να τους διαδεχτούν στο μέλλον. Ο Κωνσταντίνος ακολουθούσε τον πατέρα του στις εκστρατίες του σε Γαλατία και Βρετανία.

Ένα χρόνο αργότερα, το 306 ο Κωνστάντιος Χλωρός πέθανε στο Eboracum της Βρετανίας (σημερινό York της Αγγλίας). Τότε ο Κωνσταντίνος ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από το στρατό.

[Επεξεργασία] Χριστιανικός θρύλος

Ορισμένα κείμενα του Ευσέβιου σχετικά με τη ζωή του Κωνσταντίνου του Μέγα αναφέρουν ότι ο Χλωρός ήταν Χριστιανός, παρά το γεγονός ότι προσποιούταν ότι ήταν ειδωλολάτρης. Επίσης κατά την περίοδο που ήταν Καίσαρας επί Διοκλητιανού δεν πήρε θέση στους διωγμούς εναντίον των Χριστιανών. Η συζυγός του, η Ελένη αναφέρεται σε πολλούς θρύλους που αφορούν την εύρεση του Τίμιου Σταυρού.