Славенская мова
З Вікіпедыя.
Славянскія мовы | |||
Усходнія: | • старажытнаўсходнеславянская † • русінская † | старажытнанаўгародская † | стараруская † • беларуская | руская | руснацкая | украінская |
||
Заходнія: | • кашубская | лужыцкія: верхняя - ніжняя | палабская † | польская | славацкая | чэшская | ||
Паўднёвыя: | • царкоўнаславянская • балгарская | македонская | сербахарвацкія: баснійская - сербская - харвацкая - чорнагорская | славенская |
||
Іншыя: | • праславянская † • змешаныя: суржык | трасянка • піджыны: русэнорск † | кяхцінская † • штучныя: словіа |
||
† - мёртвыя мовы |
Славенская мова (славенск.: slovenski jezik, slovenscina) прыналежыць да заходняй галіны паўднёваславянскіх моў. Лік размаўлялых — каля 2 млн. чалавек, большасць якіх жыве ў Славеніі. Славенская мова адна з нешматлікіх захавала дваісты лік. Саманазва славенскай мовы (як і славацкай) — «славянская» .