Kabbalah
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Kabbalah, of kabala, beteken leterlik "ontvangs". Die kabbalah is 'n esoteriese geskrifte wat deur ortodokse Jode as heilig beskou word. Die aanhangers van die geloof glo dat die werke 'n mens nader aan God sal bring en dat die aanhanger bonatuurlike kragte verkry op 'n metafisiese vlak. Die oorsprong van die term Kabbalah is onbekend, maar daar word geglo dat dit òf deur Solomon ibn Gabirol (1021-1058) òf in die 13de eeu deur Bahya ben Asher begin is. Vandag word die term Kabbalah gebruik vir die studie van die Joodse esoteriese kennis Volgens Kabbalistiese tradisie was die kennis bekend en mondelings oorgedra deur Joodse filosowe en het uitendelik deel gevorm van Joodse kultuur en geloof.
