کابالا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پیشنهاد شده است که کابالیسم با این مقاله یا بخش ادغام گردد. (بحث).

سِفیروت (درخت زندگی) در آئین کابالا
	کابالا	ن . ب . و

کابالا یا کبالا (در عبری: קַבָּלָה، انگلیسی: Kabbalah) به معنای «دریافت» و بمعنی واقعی کلمه «رسم رسیده» است. کابالا تفسیر رمزگونه‌ای از کتب مقدس عبری است.

بیشتر یهودیان ارتودوکس به آئین کابالا اعتقاد دارند. بر اعتقاد هواداران و معتقدین به آئین کابالا، فهمیدن و درک رموز مخفی درآئین کابالا، باعث میشود تا انسان بصورت روحانی‌واری به خدا نزدیکتر شود و بدین ترتیب بشریت، قدرت والایی از رموز مخفی خدا که برای دیگر انسانها پوشیده است، را پی می‌برد.

تاریخچه اصطلاح نام «آئین کابالا» به درستی مشخص نیست و مورد اختلاف است. برخی سلیمان ابن جبرئیل (۱۰۵۸ - ۱۰۲۱) میلادی و برخی کابالیست اسپانیولی قرن سیزدهم، بهیا بن آشر را اولین اشخاصی میدانند که آئین مخفی و سری عهد عتیق را «کابالا» نامیدند. با این وجود مدارک و منابع بسیار قدیمی که برخی ازآنها به قرن دوم میلادی بازمیگردند، وجود دارند که حاکی از نامهایی بجز «کابالا» بر آئین فوق هستند. با این وجود همکنون اصطلاح «کابالا» وصف کننده تمرین آئین و دانش محرمانه یهود است.

مهمترین منابع و کتب کابالیستی که به عنوان ستون فقرات و پایه اصلی «آئین کابالا» درآمدند، شامل مجموعه کتب عبری بهیر (به معنای «کتاب روشنایی») و هیچالوت (به معنای «کاخ‌ها») میشوند که به قرن اول میلادی بازمیگردند. نهایتا در قرن سیزدهم میلادی کتاب زوهار نوشته شد که تفکر و شکل کنونی «آئین کابالا» را تشکیل داد.

فهرست مندرجات ۱ دیباچه ۲ تاریخچه ۳ نمودار سِفیروت ۴ مفهوم کابالا ۵ انتقادات ۶ منابع ۷ پیوند به بیرون

[ویرایش] دیباچه

بنابر سنت و عقاید کابالیستی، دانش کابالیست‌ها به صورت شفاهی از سوی سه شه‌پدر (ابراهیم، پسرش اسحاق و نوه‌اش یعقوب) و دیگر پیامبران قوم یهود (معروف به نوئیم (נביאים)) و حکیمان و ربای‌های ارشد یهود منتقل شد.

[ویرایش] تاریخچه

[ویرایش] نمودار سِفیروت

[ویرایش] مفهوم کابالا

[ویرایش] انتقادات

[ویرایش] منابع

[ویرایش] پیوند به بیرون

عبدالله شهبازی، «اسطوره‌ها جان می‌گیرند: مدونا کابالیست شد و نام خود را به استر تغییر داد» نسخهٔ PDF