Campanile
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
'n Campanile is 'n vrystaande kloktoring, wat deel uitmaak van 'n kerk of katedraal, maar nie self in die gebou geïntegreer is nie. Die woord is van Italiaanse afkoms en afgelei van campana ("klok"). Campaniles word veral in Italië aangetref, en die bekendste geboue is die leunende toring van Pisa, die Markus-toring van Venesië en Giotto se campanile, wat by die katedraal van Florence opgerig is.
Vrystaande kerktorings is ook 'n tipiese kenmerk van kerke in Litaue, met die katedraal Sint-Stanislaus in Vilnius as die mees bekende voorbeeld. Buite Italië is baie campaniles volgens die Venesiaanse Sint-Markus-katedraal ontwerp. Ook 'n bekende wêreldlike gebou, die Messeturm-wolkekrabber in Frankfurt am Main in Duitsland, is deur die argitekte H.R. Hiegel en Helmut Jahn in 1990 as 'n campanile-agtige konstruksie opgerig.
| Kerkargitektuur |
| Kerk: Koornis (apsis) | Dwarsskip | Koor | Skip | Vensterkruis | Narthex | Chapelle absidiale | Wandelgang | Boog | Sybeuk | Kripte | Kerktoring | Chevet | Toringspits | Tour-lanterne | Doksaal | Kerkplein |
|
Geboue en monumente: Kerk | Kapittelkerk | Doopkapel | Klooster | Abdy | Basiliek | Kapel | Katedraal | Campanile | Kalvarie |
| Argitektoniese elemente: Boog | Gewelf | Kapiteel | Steunbeer | | Suil |
| Versierings: Kerkvenster | Roosvenster | Gargouille | Timpaan |
| Romaanse argitektuur | Gotiese argitektuur | Middeleeuse godsdienstige argitektuur |
